أَیْنَ الْمَنْصُورُ عَلى مَنِ اعْتَدى عَلَیْهِ وَافْتَرى
ترجمه : (كجا است آنكه خداوند او را بر متعديان و ستمكاران و مفتريان مظفر و منصور گرداند.)
شرح : براى روشن شدن اين مطلب كه چگونه بر آن بزرگوار ظلم و تعدى و بسا نسبت دروغ بآنحضرت داده ميشود، ابتدا بايد معنى امامت را دانست و امام چه كسى است . بدانكه تعريف امامت كه مورد اتفاق فريقين - علماى عامه و خاصه - است آنست كه الامامة هى الرياسة الالهية خلافه عن رسول الله فى امور الدين و الدنيا بحيث يجب اتباعه على جميع الامة (امامت عبارت است از رياست الهيه بر خلق به نيابت و خلافت از جانب رسول خدا در امور دين و دنيا كه پيروى آن بر تمام امت لازم و واجب است .)   
همچنانكه خداى تعالى فرمايد: يا ايها الرسول بلغ ما انزل اليك من ربك فان لم تفعل فما بلغت رسالته - الآية مائده : 67(1)- كه بموجب اخبار وارده از طريق عامه و خاصه پيغمبر صلى الله عليه و آله در بيابان غديرخم على بن ابى طالب (عليه السلام ) را بعنوان خليفه و وصى خود معرفى نمود. و بمفاد آيه كريمه يا ايها الذين امنوا اءطيعوا الله و اءطيعوا الرسول و اءولى الامر منكم - نساء: 59(2)- و بموجب تفاسير و اخبار وارده مراد از اولوالامر ائمه معصومين ميباشند زيرا وجوب اطاعت اولوالامر همانند وجوب اطاعت پيغمبر صلى الله عليه و آله بيك فعل اءمر آورده شد و معلوم ميدارد كه مصاديق اولوالامر، كسانى هستند كه از نظر ملكات نفسانى و صفات روحانى همانند پيغمبر اكرم باشند تا بدين وسيله پيروى و اطاعت از آنان هم همان اطاعت و پيروى پيغمبر صلوات الله عليه بحساب آيد و يك فعل امر بهر دو منطبق شود.
پس از اين نظر امامت مقام شامخ و رتبه عاليه ايست كه اشخاص واجد شرايط آن اند كند، و ادعا مردم هواپرست كه در هر عصر و زمان ادعاى چنين مقامى را مى كنند بزرگترين ظلم و تعدى است كه بآن اولياء ميشود، چنانكه بعد از غيبت آنحضرت شيادانى مدعى اين مقام شده و ميشوند، و اين خود يك قسم ظلم و تعدى است كه بآنحضرت شده است .
و چه بسا عده اى هم به دروغ و افترا ادعاى سفارت و نيابت خاصه از طرف آن بزرگوار را مينمايند مانند شلمغانى و حلاج (3) و ديگران كه ادعاى بابيت آنها در آندوره و عصر بود، و بوسيله حسين بن روح نوبختى نايب خاص ‍ آنحضرت (در غيبت صغرى از ناحيه مقدسه توقيعى در لعن آنان صادر گشت . و در اين ازمنه اخير هم ادعاى سفارت و بابيت شده است و حتى خود را به ادعا بمقام نبوت و الوهيت هم رسانده اند، و در ميان جامعه شيعه مفتضح شده اند.
---------------------------------------------------
1- اى رسول مكرم آنچه را كه از طرف پروردگارت بتو نازل شده برسان كه اگر عمل نكنى (و نرسانى ) اصلا پيغام پروردگار را نرسانده اى و خدا تو را از شر مردم حفظ مى كند و خدا كافران را هدايت نمى كند.
2- اى كسانى كه ايمان آورده ايد فرمان بريد خدا را و فرمان بريد رسول و اولوالامر از خودتان را.
3- شلمغانى منسوب به شلمغان آبادى است در نواحى واسط عراق . و او محمد بن على معروف به ابن ابى العزاقر است كه ابتدا ادعاى بابيت و وكالت نمود، و سپس كارش به كفر و الحاد كشيد. و بسال 323 بدست محمد راضى بالله خليفه عباسى كشته شد. و حسين بن منصور حلاج هم قائل به اباحه و حلول و حتى ربوبيت شد، و گويند در ابتدا ادعاى نيابت و سفارت نموده بود و سال 309 بدست جعفر مقتدر بالله كشته شد. و ديگر ابو محمد شريعى و محمد نميرى و اءحمد بن هلال كرخى و محمد بن على بن بلال است .
----------------------------------------
مرحوم حجت الاسلام والمسلمين سيد محيى الدين العلوى طالقانى

نوشتن دیدگاه