امشب از هر سو دلم پر می‌کشد
جرعه جرعه جام می سر می‌کشد
امشب این دل را چراغان کرده‌ام
عشق را در سینه مهمان کرده‌ام
جام‌ها را ارغوانی می‌کنم
پیرم اما نوجوانی می‌کنم
هیئتی در سینه بر پا کرده‌ام
نقل و اسپندی مهیا کرده‌ام
پرده‌های شادیِ سبز و سپید
یک به رنگ عشق و یک رنگ امید
امشب آنچه خواسته جانان کنم
پرده‌ها را بر دل آویزان کنم
روی هر یک نام دلبر حک کنم
این دلم را بینِ دل‌ها تک کنم
می‌کنم دعوت همه رگ‌های خود
جمع اعضایم ز سر تا پای خود
عقل و چشم و گوش و لب در انتظار
تا که آید عشقم از شهرِ بهار
لحظه‌ای روشن شد از سبزی نور
گشت این مهمانی‌ام غرقِ سرور
پرده‌ی سینه دمی آمد کنار
گفت عقلم، عاشقان! آمد نگار
گر چه دل بر رنگ سرخی مبتلاست
رنگ دل تعویض شد اکنون طلاست
سینه‌ام شد هیئتی دیوانه وار
ای خدا آمد نگاری تکسوار
قد او عالم کند یک دم اسیر
چشم او بر دشمنان باشد چو تیر
با نگاهش نور بر هر سو زند
با لبانش دم ز الا هو زند
برق دندان‌های او درّ صدف
بهر دیدارش خلائق صف به صف
زلف او با باد غوغا می‌کند
خنده‌اش صدها گره وا می‌کند
کاش می‌شد نوکرِ او می‌شدم
زائر آن چشم و ابرو می‌شدم
کاش می‌شد جیره خوارش بودمی
لحظه‌ای را در کنارش بودمی
کاش می‌شد یک نگاهم می‌نمود
در برش یک دم پناهم می‌نمود
او که بر دل دلبر و تاجِ سر است
پاره‌‌ی قلب بتول و حیدر است
کیست او جز حضرتِ سلطانِ دل
حضرت باقر که شد مهمانِ دل
پنجمین اخترِ عصمت، وارثِ صبری و حلمی
باقرِ آلِ رسولی، تو شکافنده‌ی علمی
گلرخان پیش رخت می‌میرمند
عالمان از مدد می‌گیرند
مددی ـ مولا امامِ باقر
مددی ـ مولا امامِ باقر (3)
گلی از تبارِ عشقی، به دو هستی نورِ عینی
تو حدیثی از بهاری، تو سلاله‌ی حسینی
آمدی گل به جهان افشاندی
کربلا را به همه فهماندی
مددی ـ مولا امامِ باقر
مددی ـ مولا امامِ باقر (3)
ای به دیده دیده‌ای تو، معنیِ قرآن ناطق
مکتبت زمینه‌سازِ، مکتبِ جعفر صادق
از ازل عبد و مطیعت شیعه
عاشقِ خاک بقیعت شیعه
مددی ـ مولا امامِ باقر
مددی ـ مولا امامِ باقر (3)
ماه زیبای رجب به سینه تابیده
شروعِ عاشقی و بهارِ امیده
تو مدینه‌ی دلم یه خونه‌ی نوره
بین اون خونه یه یارِ مثلِ خورشیده
منکه امشب مثلِ طائرم خدا
برا اعتکاف که حاضرم خدا
در پناه عشقِ باقرم خدا
یـــــــا ـ مولانا مولانا ـ امام باقر(3)
مادرش که ثمرِ باغِ حسن باشه
گرمِ دیدارِ رخِ گلِ چمن باشه
پدرش پور حسینی، حضرت سجاد
ناظر چشمای آهوی ختن باشه
این که چشماش یه جهان حقایقه
سبب عاشقی و علایقه
حاصل صنوبر و شقایقه
یـــــــا ـ مولانا مولانا ـ امام باقر(3)
گرمی ماهِ رجب بی‌عشقِ اون سرده
دلِ بی محبّت آقا پر از درده
اون شکافنده‌ی هر چی علم تو دنیاست
علم عالم پیش اون قدش رو خم کرده
هر کی تو سینه‌ی اون ارادته
تو دلش هر روز و شب یه حاجته
خدا شاگردی اون سعادته
یـــــــا ـ مولانا مولانا ـ امام باقر(3)
(محسن احمدزاده)
