كسى كه توبه كند ملائكه و فرشتگان حامل عرش پروردگار عالم براى او طلب آمرزش و رحمت مى كنند و از خداوند متعال خواستار دورى او (گنه كار توبه كننده ) از آتش جهنّم هستند چنانچه خداوند مى فرمايد:
الّذينَ يَحْمِلُونَ الْعَرشَ وَمَنْ حَوْلَهُ وَيُسَبِّحُونَ بِحَمْدِ رَبِّهِمْ ويُؤ مِنُونَ بِهِ ويَسْتَغْفِرُونَ لِلَّذينَ آمَنُوا رَبَّنا وَسِعْتَ كُلَّ شى ءٍ رَحْمَةً وَعِلْما فَاغْفِر لِلَّذينَ تابُوا وَاتَّبَعُوا سَبيلَكَ وَقِهِمْ عَذابَ الْجحيم .( 6)
فرشتگانى كه عرش با عظمت الهى را بر دوش گرفته و آنانكه پيرامون عرشند به تسبيح و حمد و ستايش حق مشغولند هم خود به خدا ايمان دارند و هم براى اهل ايمان از خدا آمرزش و مغفرت مى طلبند و مى گويند: اى پروردگارى كه علم و رحمت بى منتهايت همه اهل عالم را فراگرفته است تو به لطف و كرم خويش گناه آنهائى را كه توبه كرده اند و راه رضاى تو را پيمودند ببخش و آنان را از عذاب دوزخ محفوظ دار.
رَبَّنا وَادْخِلْهُمْ جَنّاتِ عَدْنٍ الَّتى وَعَدْتَهُمْ وَمَنْ صَلَحَ مِنْ ابائِهِمْ وَاَزْواجِهِمْ وَذُرِّياتِهِمْ اِنَّكَ اَنْتَ الْعَزيزُ الْحَكيم .
پروردگارا تو آنها (توبه كنندگان ) را در بهشت عدقى كه وعده فرمودى با پدران و مادران صالح و همسران و فرزندانشان و اصل گردان كه همانا توئى خداى با حكمت و اقتدار.
خدايا، اى پناه بى پناهان
تو اى ستار و غفّار گناهان
كريمى ، دستگيرى ، بى نيازى
رحيمى ، كارسازى ، دلنوازى
منم آن بنده محتاج و خسته
كنار خوان احسانت نشسته
توئى ، تنها تو، يا رب ياور من
ز جان و دل بُوَد اين باور من
اگر لطف تو گيرد زير بالم
شوم آزاد از غم در دو عالم
خدايا بگذر از اين بنده بد
به حق احمد و آل محمد (ص )
-----------------------------------
علی میر خلف زاده
-----------------------------------
6-  سوره مؤ من : آيه 7