شیخ مفید گوید: چون علی (ع) از کار غسل دادن و تجهیز پیامبر فراغ یافت، جلو ایستاد و بر آن حضرت نماز خواند و هیچ کس در نماز خواندن بر پیامبر با علی همراه نشد.مسلمانان در مسجد بودند و درباره اینکه چه کسی بر آن حضرت نماز گزارد و او را در کجا به خاک سپارند بحث و گفت‏وگو می‏کردند.آن گاه امیرالمؤمنین به سوی آنان رفت و گفت: رسول خدا (ص) چه زنده باشد و چه مرده رهبر و پیشوای ماست پس شما دسته دسته بر جنازه پیامبر حاضر شوید و بدون آنکه امامی داشته باشید و بر او نماز بخوانید و برگردید.ابن عبد البر در استیعاب نوشته است: علی و عباس و بنی هاشم بر جنازه پیامبر نماز خواندند.پس از آن مهاجران و آن‏گاه انصار بر پیکر بی‏جان آن حضرت نماز گزاردند