يكى از طرق شناسايى پيامبران اين است كه، پيامبرى كه نبوت وى با دلايل قطعى ثابت شده است به نبوت پيامبر آينده تصريح كند و تصريح وى به حدى برسد كه همه گونه ترديد و شك را در مقام تطبيق و شناسايى از بين ببرد.
نبوت پيامبر اسلام علاوه بر اين كه با دلايل قطعى و روشن، ثابت گرديده است، در كتاب هاى پيامبران پيشين نيز، برنبوت وى تصريح و نام و خصوصيات او در كتب (عهدين) مشخص شده است و اين مسأله، يعنى بشاراتى كه تورات و انجيل درباره پيامبر اسلام داده است، يكى از فصول مهم اين دو كتاب را تشكيل مى دهد. گروهى از فضلا و علماى بنام اسلام، كليه بشارات اين دو كتاب را درباره آخرين پيامبر از موارد مختلف آنها، گرد آورى كرده و از اين طريق، خدمت شايان تقديرى به اسلام و مسلمانان انجام داده‏اند.(1)
قرآن با صراحت هر چه تمام تر مى فرمايد، اگر پيروان انجيل و تورات اين دو كتاب را مورد مطالعه قرار دهند نام و خصوصيات پيامبر اسلام را درآن مى يابند آن جا كه مى فرمايد:.
(... يَجِدُونَهُ مَكْتُوباً عِنْدَهُمْ فِى التَّوْراةِ وَ الإِنْجِيلِ...؛(2).
نام و نشان وخصوصيات پيامبر اسلام را در اين دو كتاب نوشته شده مى يابند).
در آيه مورد بحث با كمال صراحت از حضرت عيسى نقل مى كند كه وى گفته است: (من به آمدن پيامبرى كه نام او احمد است بشارت مى دهم).
روزى كه اين آيه و نظاير آن نازل شد و پيامبرآنها را براى مردم خواند، در جزيره عربى، گروه هايى از يهوديان و مسيحيان زندگى مى كردند و اگر چنين بشارتى در اين كتاب ها وجود نداشت، دانشمندان اين دو آيين، آن را دستاويز قرار داده و سر و صدايى به راه مى انداختند، ولى به داورى تاريخ صحيح، آنان در برابر اين تصريح ها لب فروبستند و گروهى منصف به صفوف مسلمانان پيوستند.
-----------------------------------------
1-جامع ترين كتابى كه تاكنون در اين باره نوشته شده، كتاب انيس الاعلام تأليف مرحوم فخر الاسلام است كه خود از كشيشان معروف كليساهاى ايران بود. اين كتاب در دوجلد بزرگ در سال 1319 قمرى چاپ شده و اخيراً به صورت حروفى در قطع كوچك نيز چاپ شده است.
2-اعراف (7) آيه 157.
--------------------------------
آية الله جعفر سبحاني