اگر نور حسى پرورش دهنده جانداران و گياهان است، نور معنوى (قرآن، پيامبر، اسلام) نيز مربى دل و جان و موجب تكامل انسان است و آدمى در سايه اين انوار الهى، كه همگى از نور نامتناهى خداوند سرچشمه مى گيرند، به آخرين حدّ تكامل علمى و عملى مى رسد.
اگر نور حسى نشان دهنده خود و موجودات ديگر است، نور حق نيز پيوسته ساطع و فروزان و روشنگر قلوب و ارواح است.
اگر نور حسى كوتاه كننده دست جنايتكاران و باز دارنده آنان از جنايت است، نور معنوى نيز، تبهكاران اجتماع را از هر نوع فعاليت ضدّ اخلاقى و اجتماعى باز داشته و فرصت فعاليت به آنان نمى دهد.
اگر يغماگران اموال در تاريكى شب به فكر جنايت مى افتند، در مواقعى كه نور معنوى در نقطه اى به ضعف مى گرايد، دزدان اخلاق و سرمايه هاى انسانى، از فرصت استفاده نموده به فكر سست كردن پايه هاى ايمانى و ارزش هاى اخلاقى مى افتند.
اگر نور حسى به سرعت سرسام آور، فواصل مكانى را طى مى كند، نور معنوى در قلوب آماده وارواح پاك و سرشت هاى دست نخورده آن چنان نفوذ مى كند كه در اندك زمانى، قلوب ملت ها را تسخير نموده و دامنه نفوذ خود را به دورترين نقاط گيتى مى رساند.
به همين مناسبت كه نور معنوى نيز به سان نور حسى، سرعت نفوذ در قلوب و ارواح دارد، قرآن نويد قطعى مى دهد كه اين نور (آيين حق) سرانجام سراسر جهان را فرا خواهد گرفت و خداوند آن را بر همه اديان پيروز خواهد گردانيد آن جا كه مى فرمايد:
(لِيُظْهِرَهُ عَلَى الدِّينِ كُلِّه؛ برهر چه به نام دين است، پيروز خواهد ساخت).
--------------------------------
آية الله جعفر سبحاني