مسيح در شب گرفتارى خود، به آنان دستور داد كه بيدار بمانند ولى آنان بر خلاف دستور وى در خواب شيرين فرو رفتند، حتى مسيح مقدارى نماز خواند و پيش آنان آمد همه را در خواب ديد و به پطرس گفت: نمى توانستيد يك ساعت با من بيدار باشيد و دعا كنيد. بار ديگر رفت مشغول نماز شد و برگشت دوباره همه را در خواب ديد، سپس درمرتبه سوم برگشت و به حواريون گفت: حالا بخوابيد و استراحت كنيد.(1)
نه تنها در شب گرفتارى عيسى به خواب رفتند، بلكه در لحظه گرفتارى وى، او را رها نمودند و فرار كردند.(2)
اكنون ما كدام از اين دو ترسيم را بپذيريم؛ ترسيمى كه آنان را در آستانه پيامبران قرار داده و صاحبان كرامت و خارق عادت معرفى مى كند، يا ترسيم ديگرى كه حاكى از جبن و زبونى و ضعف ايمان آنان است تا آن جا كه كارهايى انجام مى دهند كه هرگز يك مؤمن عادى، حاضر نيست آنها را انجام دهد؛ مثلاً پيشواى خود را در برابر سى درهم به دژخيمان يهود مى فروشند و در موقع گرفتارى مسيح به خواب اندرند و يا پا به فرار مى گذارند، گويا عيسايى نبوده و مسيحى نيامده است.
-----------------------------------------
1-انجيل متى، باب 27، جمله 36 - 46 (با تلخيص).
2-همان، جمله 57 (با تلخيص).
--------------------------------
آية الله جعفر سبحاني

نوشتن دیدگاه