1584. گذشت
من كتابه عليه السلام للاشتر لما ولاه مصر: و لا تكونن عليهم سبعا ضاريا تغتنم اءكلهم فانهم صنفان: اما اءخ فى الدين، اءو نظير لك فى الخلق، يفرط منهم الزلل، و تعرض لهم العلل، و يؤ تى على اءيديهم فى العمد و الخطا، فاءعطهم من عفوك و صفحك مثل الذى تحب و ترضى اءن يعطيك الله من عفوه و صفحه... و لا تندمن على عفو، و لا تبجحن بعقوبة.
در فرمان حكومت مصر به مالك اشتر مى فرمايد: نسبت به آنان حيوان درنده اى مباش كه خوردنشان را غنيمت شمارى؛ زيرا مردم دو گروه اند: يا برادر دينى تواند، يا همنوع تو، كه از ايشان لغزش سر مى زند و در معرض درد و گرفتارى قرار دارند و دانسته و ندانسته مخالفت مى كنند. بنابراين، همان گونه كه خود دوست دارى خداوند تو را ببخشايد و از خطاهايت درگذرد، تو نيز آنان را ببخش و از خطاهايشان درگذر... از بخشش و گذشت هرگز پشيمان مباش و از كيفردادن خوشحالى مكن. (1)
1585. جايگاه گذشت
متى اءشقى اذا غضبت؟ حين اءعجز عن الانتقام فيقال لى: لو صبرت؟ ام حين اءقدر عليه فيقال لى: لو عفوت.
آن گاه كه در خشم مى آيم، كه آتش خشم خود را فرو نشانم؟ آيا آن گاه كه قدرت برگرفتن انتقام ندارم و به من گفته مى شود: بهتر است صبر كنى، يا بدان هنگام كه توانايى انتقام دارم و به من گفته مى شود: بهتر است گذشت كنى؟
1586. زكات پيروزى (2)
العفو زكاة الظفر.
گذشت زكات پيروز است. (3)
1587. گذشت
من كلامه قبل شهادته: ان فاءنا ولى دمى، و ان فالفناء ميعادى. و ان اءعف فالعفو لى قربة، و هو لكم حسنة، فاعفو: (الا تحبون اءن يغفر الله لكم).
پيش از شهادتش فرمود: اگر زنده ماندم كه صاحب اختيار خون خودم هستم و اگر رفتم مرگ وعده گاه من است؛ اگر من زنده بمانم و قاتلم را ببخشم اين گذشت براى من مايه تقرب است و اگر من رفتم و شما او را ببخشيد، اين بخشش براى شما ثواب و نيكى است! پس گذشت كنيد. آيا دوست نداريد كه خدا شما را ببخشايد؟ (4)
1588. دست خدا با جوانمردان است!
اءقيلوا ذوى المروءات عثراتهم، فما يعثر منهم عاثر الا و يدالله بيده يرفعه.
از لغزش هاى مردمان بامروت و جوانمرد صرف نظر بكنيد كه هيچ يك از آن ها دچار لغزشى نمى گردد جز اين كه دست خدا همراه دست او دست كه او را بلند مى كند و لغزش وى را از ميان مى برد. (5)
1589. شايسته ترين مردم به گذشت
اولى الناس بالعفو اءقدرهم على العقوبة.
شايسته ترين مردم به گذشت، تواناترين آن ها بر عقوبت است. (6)
1590. شكرانه ظفر
اذا قدرت على عدوك فاجعل العفو عنه شكرا للقدرة عليه.
هرگاه بر دشمنت قدرت يافتى، گذشت از وى را شكرانه قدرت يافتنت بر او قرار بده. (7)
--------------------------
1-نامه 53.
2-حكمت 194.
3-حكمت 211.
4-نامه 23.
5-حكمت 20.
6-حكمت 52.
7-حكمت 11.
---------------------
عباس عزيزى

نوشتن دیدگاه