1604. ترس را كنار نه!
اذا هبت اءمرا فقع فيه؛ فان شدة توقيه، اءعظم مما تخاف منه.
هرگاه از كارى ترسيدى، خود را به كام آن بيانداز، زيرا ترس شديد از آن كار دشوارتر و زيانبارتر از اقدام به آن كار است.
1605. عزم و اراده (1)
لا تجتمع عزيمة و وليمة. ما اءنقض النوم لعزائم اليوم، و اءمحى الظلم لتذاكير الهمم!
عزم و اراده براى رسيدن به كمالات و مقالات عاليه با سورچرانى و راحت طلبى سازگار نيست. چه بسيار خواب هاى شبانگاهى كه تصميمات روز را بر هم زده و چه بسيار تاريكى هايى كه ياد همت هاى بلند را از خاطره ها زدوده است.
1606. درجه مشمول رحمت خداوند (2)
رحم الله امراء سمع حكما فوعى، ودعى الى رشاد فدنا، و اءخذ بحجزة هاد فنجا.
خدا رحمت كند مردى (بنده اى) را كه سخن حكيمانه اى شنيد و آن را پذيرفت و به راه خوانده شد و بدان نزديك گشت و دامان راهنما را گرفت و نجات يافت. (3)
1607. انديشه هاى مصمم
يا لها اءمثالا صائبة، و مواعظ شافية، لو صادقت قلوبا زاكية، و اءسماعا واعية، و آراء عازمة، و اءلبابا حازمة!
چه مثل هاى درست و اندرزهاى شفابخشى! البته اگر با دل هاى پاك و گوش هاى شنوا و انديشه هاى مصمم و خردهاى استوار و دورانديش برخورد كنند. (4)
1608. ايستادگى
العمل العمل، ثم النهاية النهاية و الاستقامة... اءلا و ان القدر السابق قد وقع، و القضاء قد تورد. و انى متكلم بعدة الله و حجته، قال الله تعالى: (ان الذين قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة...)، و قد قلتم: ربنااللهفاستقيموا على كتابه، و على منهاج اءمره، و على الطريقة الصالحة من عبادته، ثم لا تمرقوا منها، و لا تبتدعوا فيها، و لا تخالفوا عنها.
اهتمام بوزيد به كارها، برخيزيد براى كار، سپس كار را ناتمام نگذاريد و به پايان برسانيد و در تصميمى كه گرفتيد استقامت بورزيد استقامت!
آگاه باشيد! قدر پيشين واقع شده و قضاى گذشته در جريان تحقق است و تحقيقا من از وعده خداوندى و حجت او سخن مى گويم. خداوند متعال فرموده است: كسانى كه گفتند: پروردگار ما
اللهاست و سپس در تحقق بخشيدن به اين اعتقاد (توحيد ناب) استقامت ورزيدند، فرشتگان بر آنان وارد مى شود (و به آنان مى گويند) كه مترسيد و اندوهگين مباشيد و بشارت باد شما را به بهشتى كه وعده آن به شما داده شد.شما كه گفتيد بزرگ ترين اعتقاد الهى را پذيرفته ايد، حال بر عمل به كتابش و به راه روشن و طريق شايسته عبادت او استقامت بورزيد، سپس از اين طريق منحرف نشويد و به بدعت در آن مگزاريد و با آن مخالفت نكنيد. (5)
1609. اراده و پايدارى
الحمدالله الذى شرع الاسلام فسهل شرائعه لمن ورده، و اءعز اءركانه على من غالبه، فجعله اءمنا لمن علقه... و آية لمن توسم، و تبصرة لمن عزم.
ستايش خدايى را كه شريعت اسلام را پديد آورد و دسترسى به آبشخورهاى آن را براى واردشوندگان آسان گردانيد و پايه هاى آن را در برابر چيره جويان بر آن استوار ساخت و آن را براى كسى كه بدان بپيوندد، جايگاهى امن قرار داد... و براى جوياى نشان راه حق و رستگارى نشانه و براى افراد مصمم مايه بينش. (6)
--------------------------
1-حكمت 175.
2-خطبه 241.
3-خطبه 76.
4-خطبه 83.
5-خطبه 176.
6-خطبه 106.
---------------------
عباس عزيزى

نوشتن دیدگاه