يازدهم ذى القعده ولادت ثامن الائمه حضرت على ابن موسى الرضا عليه الاف التحيه والثناء
بر خيز كه موكب رضا آمده است
سلطان سرير ارتضا آمده است
اى تشنه اب چشمه رحمت حق
سر چشمه رحمت خدا آمده است
خورشيد طوس
دميدن آفتاب امامت از افق خانه امام كاظم عليه السلام جلوه اى ديگر از رحمت الهى بر عالميان بود.
اين بار، در ذيقعده سال 148 رضا آل محمد درخشيد و خط ولايت در وجود او به عنوان پيشواى حق تداوم يافت.
امامت از ديدگاه اهل بيت، كاروانى است كه بارى از معرفت و تقوا و اخلاص  دارد. كه در راه هدايت و ارشاد، ره مى سپارد و مقصدش فلاح امت است و امام قائد و قوام بخش بناى امت، و سلسله اى از نور، هدايت، تعهد، جهاد و شهادت است، و ائمه شيعه اسوه زندگى و الگوى اخلاق اند.
چشممان روشن، كه در تاريكخانه تاريخ، از خانه ولايت، خورشيدى ديگر سر بر كشيد و در تداوم راه، از مدينه تا طوس را پيمود و از بركت اين هجرت، ايران هميشه در چشم انداز پرتو امامت قرار گرفت، ان پيشوا، هنگام توديع درد مندانه با تربت احمد، گردى از ايمان ان مزار بر گرفت و بر اين خاك پاشيد و سرزمين عجم را با پيام رسول عرب عجين نمود و سرزمين سلمان را بيمه خط اهل بيت ساخت.
اينك، خورشيد دين از خاك خراسان مى تابد. اينك، ميلاد على بن موسى الرضا عليه السلام است.
و... ايران، به اقيانوس عرفان علوى و رضوى و موسوى وصل است. چرا كه مرقد هشتمين امام، بعنوان يكى از چهار نگين گرانبها در اين مملكت محمدى (ص) مى درخشد.
هر روز بامداد خورشيد از سمت خاور سر برآورده، و از فراز گنبد طلايى سلطان طوس، نور افشانى مى كند، و بر اين خاك شيعه خيز و تربت عاشق پرور، مى تابد و زر مى فشاند.
خورشيد وجود امام هشتم فروغ بخش ان آفتاب عالمتاب است كه در سپهر گردون مى گردد.
و كدام شرق، دو خورشيد دارد؟
و كدام خاك مهد مشرقين و دو خاور است؟
اما شمايلى از سيماى اين خورشيد:
شجاع، بخشنده و كريم بود. در علم و عبادت، سر آمد اهل زمان خويش به شمار مى رفت.
وارسته اى زاهد و دانايى بى نظير بود.
به دانش و تقواى او همه اعتراف داشتند، حتى دشمن خونى اش - مامون - چندين بار و به مناسبتهاى گوناگون، از امام به عنوان داناترين، عابدترين و وارسته ترين مرد، ياد كرده است.
به گفته ابن جوزى: در سن بيست و چند سالگى در مسجد رسول (ص) مى نشست و براى مردم فتوا مى داد.
حضور در زمان داشت. نسبت به مسائل فكرى و اعتقادى و شبهه هاى دانشمندان اديان و مذاهب مختلف، جوابى حاضر و پاسخى دندان شكن داشت.
اخلاقش نيكو و بر خوردش كريمانه بود. فرزند پيامبر بود وارث خلق و خوى آنكه براى تكميل مكارم اخلاق برانگيخته شده بود.
سخن كسى را قطع نمى كرد. كلامى كه موجب رنجش خاطر مسلمانى گردد نمى گفت از خدمتكارانش كسى را مورد عقاب و سرزنش قرار نمى داد.
در مجلسى كه ديگران حضور داشتند. پايش را دراز نمى كرد.
تكيه نمى داد، خنده اش به قهقه نمى رسيد و از تبسم فراتر نمى رفت.
هنگام غذا، همه خدمتكاران را سر سفره مى نشاند.
به نيازمندان و مساكين، بسيار كمك مى كرد و اين اعانت و دستگيرى را، نه از سرمنت نهادن، بلكه به شكرانه نعمت الهى انجام مى داد.
جلسات بحث و مناظره اش با ديگران، نقشى حساس در تحكيم ولايت و روشن تر نمودن حق داشت و حيات سياسى - اجتماعى امام رضا عليه السلام مايه بركات فراوان براى شيعه بود.
عالم اهل بيت بود و پناه درماندگان و الگوى اسوه جويان.
و نمونه بود... نمونه بودن.
و... امام بود، امام در انديشه و اخلاق و ايمان و رهبرى.
زاد روز ميلاد اين خورشيد، بهانه اى است كه نگاهى به ذخيره معنوى دين و ايمانمان در اين سرزمين داشته باشيم و ماه ذيقعده را قدر بدانيم، كه در روز نخست اين ماه، ولادت حضرت معصوم عليها السلام بود، و در يازدهم اين ماه، زاد روز حضرت رضا عليه السلام است.
اينگونه است كه مشهد و قم از وجود مرقد مطهر اين دو اسوه پاكى، برخوردار است. يكى الگوى مردان شرف خواه، ديگرى الگوى بانوان عصمت جوى عفاف گزين.
قبله هشتم، مغناطيس دلهاست كه همه روزه و همه ساله، انبوهى از قلبهاى عاشق و دلهاى شيدا را به سوى خود مى كشد.
مشهد، كه مدفن اين آفتاب عترت است، در مركز اين دايره جذبه و كشش قرار گرفته است و اين خواهر و برادر، كانون جاذبه هاى معنوى اين مرز و بوم شده اند.
نقش محبت است خيال شمايلش
يا رب مكن ز صحفه پندار، زايلش
شمس الشموس، كاينه تور ايزدى است
خورشيد كيست، جلوه كند در مقابلش
بيت خدا بود حرم پر جلال او
بى اذن حق كسى ننهد پا به داخلش
اينست كه 11 ذيقعده، فرخنده است. گرامى باد اين ميلاد خجسته، كه بركتهايش بى پايان است و شادان باد دلهاى شيفته، كه با مهر اين خاندان، ابادان است و با عشق ارميدگان اين استان، خرم و خرسند.
حجت ذات كبريا
مژده اى دل كه دلربا آمد
دلربايى گره گشا آمد
محنت و درد و غم فرارى شد
شادى و رحمت و صفا آمد
بعد شوال ماه ذيقعده
شامل رحمت خدا آمد
كلك رحمت كشيده نقشى را
كز خدا بانك مرحبا آمد
از منادى ندا رسد در گوش
مژده اى مومنان رضا آمد
نجمه را داده ذات حق پسرى
كه از او جان به جسم ما آمد
هشتمين جانشين ختم رسل
حجت ذات كبريا آمد
هفتمين نور ديدگان على
ششمين يار مجتبى آمد
پنجمين حافظ قيام حسين
كاتب شرح كربلا آمد
چهارمين رهبر عبوديت
رهبرى پاك و پارسا آمد
سومين پاسدار بحر علوم
بهر تفسير هل اتى آمد
دومين استاد فقه واصول
معنى نون انما آمد
اولين پور موسى جعفر
بهر تثبيت ارتضا آمد
عالم آل احمد است رضا
يادگار محمد است رضا
نام او پاسدار نام عليست
مشى او حافظ مرام عليست
چون كلام على كلام خداست
ذكر او دائما كلام عليست
بر رضاى خدا رضاست رضا
در رضايش همه پيام عليست
نام او را على نهاده خدا
چون ولايت فقط به نام عليست
شهد جانش به كام ما نوش است
نوش هستى ز شهد جام عليست
محترم نزد مقام وى است
چون مقام رضا مقام عليست
از قوامش دوام مكتب ماست
چون قوام رضا قوام عليست
حرمت اوست محترم به همه
احترامش به احترام عليست
كللهم نور واحد از گفتن
رمز ورازش زاحتشام عليست
دل ما صيد دام عشق رضاست
چونكه هر عاشقى به دام عليست
داد مظلوم گيرد از ظالم
در كفش تيغ انتقام عليست
عين نامش علامت جود است
لطف لامش ز لطف لام عليست
هست درياى او يم رحمت
ز آنكه رحمت ز لطف عام عليست
هر كه گردد چون من غلام رضا
اين يقين دان كه او غلام عليست
عالم آل احمد است رضا
يادگار محمد است رضا
سرود در ميلاد امام رضا عليه السلام
يا ثامن خير مقدم
از جلوه ات روشن گريده عالم
خوش آمدى على ابن موسى الرضا
جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا
از دامن نجمه عروس زهرا عليها السلام
امام هشتم زد قدم به دنيا
شد اين مژده شادى بخش، جان و دلها
جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا
خورشيد ايمان و عشق و عقيده
موسى ابن جعفر را فروغ ديده
در اين ماه ذيقعده شد عالم ارا
جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا
معصومه جان اين عيد بر تو مبارك
اين جلوه توحيد بر تو مبارك
برابر در چشم خواهر روشن بادا
جانم رضا، جانم رضا، جانم رضا
-------------------
محمد عسكرى