«محمّد بن عبد الوهّاب» بنيان‏گذار و مروّج افكار وهّابيّت در قرن دوازدهم، مسلمانان را به جرم توسّل به انبيا و اولياى الهى، مشرك قلمداد كرد و فتوا به تكفير آنان داد و خونشان را حلال و كشتن آنان را جايز و اموال آنان را جزء غنايم جنگى به حساب آورد كه در نتيجه اين فتوا، هزاران مسلمان بى‏گناه به خاك وخون كشيده شدند.
آرى، طرح مجدّد افكار ابن تيميّه به وسيله «محمّد بن عبدالوهّاب» در بدترين شرايط تاريخى و اوضاع بسيار نامناسب سياسى صورت گرفت؛ چرا كه امّت اسلام از چهار سو مورد تهاجم شديد استعمارگران صليبى قرار داشت و جامعه اسلامى بيش از هر زمان ديگرى نياز به وحدت كلمه داشت.
انگليسى‏ها بخش عظيمى از هند را با زور و تزوير از چنگ مسلمانان خارج ساخته و با پايان دادن به شوكت امپراتورى مسلمانان تيمورى، خواب تسخير پنجاب، كابل و سواحل خليج فارس را مى‏ديدند و لشگر آنان گام به گام به سمت جنوب وغرب ايران پيشروى مى‏كرد.
فرانسوى‏ها به رهبرى ناپلئون، مصر، سوريه و فلسطين را با قوّه قهريّه اشغال كرده و در حالى كه به امپراتورى مسلمانان عثمانى چنگ و دندان نشان مى‏دادند، در انديشه نفوذ به هند بودند.
روس‏هاى تزارى كه مدّعى جانشينى سزارهاى مسيحى روم شرقى بودند، با حملات مكرّر به ايران و عثمانى، مى‏كوشيدند تا قلمرو حكومت خويش را از يك سو تا قسطنطنيّه و فلسطين و از سوى ديگر تا خليج فارس گسترش دهند و بدين منظور اشغال نظامى متصرّفات ايران و عثمانى در اروپا و قفقاز را در صدر برنامه‏هاى خود قرار داده بودند. حتّى آمريكايى‏ها نيز چشم طمع به كشورهاى اسلامى شمال آفريقا دوخته و با گلوله باران شهرهاى ليبى و الجزاير، سعى در رخنه و نفوذ به جهان اسلام داشتند، جنگ اتريش و عثمانى بر سر صربستان و همكارى ناوگان جنگى هلند با انگليسى‏ها در محاصره نظامى پايتخت الجزاير نيز در همين دوران بحرانى صورت پذيرفت(3).

_______________________________________
(3) براى آگاهى بيشتر، ر.ك: وهّابيّت، مبانى فكرى و كارنامه عملى، تأليف دانشمند فرزانه و فقيه توانا حضرت آية اللّه العظمى سبحانى، ص 21 و 24.
و براى آگاهى از جنايات مغول و روابط آنان با صليبيان بر ضدّ إسلام، ر.ك: عباس اقبال آشتيانى، تاريخ مغول، ص 197، 226 و 191 به بعد.

نوشتن دیدگاه