اعترافات عمر درباره امير مؤمنان على(عليه السلام)
مراجعه به على(عليه السلام) در حدّ شراب خوار

به شرحى كه فقهاى بنيانگذار فقه اهل تسنن و حافظان بزرگ حديثى اين فرقه نقل كرده اند، ابوبكر و عمر حدّ شرابخوار و تعداد تازيانه وارد بر او را نمى دانستند.
و در صورت برخورد به شرابخوار و لزوم اجراء حد، تنها به چهل ضربه شلاق او را محكوم مى كردند.
پس بر اثر بعضى اتّفاقات و مراجعات عمّال حكومتى به عمر بن خطاب از جمله خالد بن وليد ـ گويا از منطقه و محلى كه از طرف عمر سمت فرماندارى داشت ـ و گزارش اين موضوع كه مردم به حرمت شراب و مجازات آن (كه مثلاً چهل ضربه شلاق است) بى اعتنا شده اند، حدّ صحيح شراب چگونه است؟
عمر از اميرمؤمنان على(عليه السلام) سؤال كرد يا از تعدادى صحابه ـ از جمله على(عليه السلام) ـ كه در مجلس حاضر بودند.
پس حضرت فرمود: كسى كه شراب بنوشد مست شود و چون مست شود هذيان گويد و هنگامى كه هذيان بگويد تهمت مى زند، و حدّ تهمت هشتاد ضربه شلاق است، پس حد شراب هشتاد ضربه شلاّق باشد.
عمر هم دستور داد هشتاد ضربه شلاّق بعنوان حدّ شرعى بر شراب خوار بزنند.(159)

_____________________________________________________
(159) موطاء مالك ـ پايه گذار فقه مالكيه ـ بخش كتاب الاشربه، ص186 . مسند شافعى ـ پايه گذار فقه شافعى ـ كتاب الاشربه، ص166 . شرح معانى الاثار طحاوى، 2/88 به دو طريق . سنن دار قطنى كتاب الحدود، ص346 ط قديم . مستدرك حاكم، 4/375 . سنن بيهقى، 8/320 . درّ المنثور سيوطى، 1/316 وسط صفحه ـ ذيل آيه «انّما الخمر والميسر» سوره مائده 5/90، به نقل از ابو الشيخ، ابن مردويه و حاكم با اعتراف به صحّت آن . فتح البارى عسقلانى، شرح صحيح بخارى، ج15، ص73، به نقل از طبرانى، طحاوى و بيهقى و ص74 از عبد الرزاق . كنز العمّال متقى هندى، ج5، ص474 و 478 و479، به نقل از كتاب ابن وهب و از ابن جرير به دو طريق و از بيهقى .