پس از اين كه خاتم ‏الانبياء صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله نصاراى نجران را دعوت به اسلام نمود، علماى بزرگ آنها از قبيل سيد و عاقب و جاثليق و علقمه و ديگران كه زياده از هفتاد نفر بودند، آمدند به مدينه با اتباع خود كه قريب سيصد نفر بودند و در چند جلسه ملاقات با پيغمبر صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله در مناظرات علمى و مقابل دلايل ثابته آن حضرت كه بسيار مفصل است، مجاب شدند؛ زيرا كه دلايل آن حضرت از روى كتب معتبره‏ اى كه در دست آنها بود، بر اثبات حقانيت خود و اين كه حضرت عيسى خبر آمدن آن حضرت را با علايم و آثار داده و نصارا روى اخبار حضرت روح‏ اللّه‏، انتظار چنين ظهورى را دارند كه سوار بر شتر از كوه‏ هاى فاران (در مكه) ظاهر و مابين عير و احد (كه در مدينه است) مهاجرت مى‏ نمايد، به اندازه ‏اى قوى بود كه جوابى نداشتند جز آن كه تسليم گردند.
ولى حب جاه و مسند و مقام نگذارد كه تسليم گردند. چون از اسلام و تسليم سرپيچيدند، رسول اكرم صلى‏ الله‏ عليه‏ و‏ آله حسب ‏الامر پروردگار به آنها و پيشنهاد مباهله نمود تا صادق از كاذب جدا گردد، نصارا قبول كردند [و] اين امر موكول به روز بعد شد.