نام جانبخش تو چون بر دهنم مي آيد
زمزم اشک ز چشم تر من مي جوشد
اي مسيحا دم عالم ز نسيم مهرت
همچو جان سخت گرانقدر و عزيز است مرا
دل نشسته است به سوگ و به عزايت شب و روز
از شرار غم تو سوختم اما شادم
گر پس ازمرگ ببويند مرا در دل خاک
گرچه خارم چو «وفايي» ولي از لطف حسين
---------------------------------
شعری از سيد هاشم وفايي