28 محرّم الحرام

(زمان خواندن: 2 - 3 دقیقه)

١ـ رحلت حذیفه بن یمان
٢ـ ورود كاروان اسرای اهل بیت‌(علیهم السلام) به بعلبك
٣ـ تبعید امام جواد‌(علیه السلام) به بغداد

1ـ رحلت حُذیفه بن یمان
حذیفه بن یمان یكی از اصحـاب بـزرگوار رسول گـرامی اسـلام‌ و از خواص امیرمؤمنان علی‌(علیه السلام) بود. حذیفه یكی از هفت نفری بود كه بر جنازه مطهر حضرت صدیقه طاهره، فاطمه زهرا‌ (سلام الله علیها)  نماز خواند.
در جریان توطئه قتلی كه منافقان پس از واقعه غدیرخم چیدند و می‌خواستند در بازگشت از غدیرخم در مسیر راهی كه از میان كوه می‌گذشت شتر پیامبر(صلی الله علیه و آله) را بترسانند تا برمد و حضرت به دره سقوط كند، كه جبرئیل این نقشه را به اطلاع رسول خدا(صلی الله علیه و آله) رسانید.
پیامبر‌(صلی الله علیه و آله) چون به محل مورد نظر رسید، منافقان با چهره‌های بسته هر كدام ظرفی كه داخل آن پر از سنگ ریزه بود، رها كردند و شروع به سر و صدا و فریاد نمودند؛ اما عمار، مهار ناقه رسول خدا‌ را محكم گرفته و حذیفه هم در كنار آن حضرت بود كه سرانجام توطئه پلید آن منافقان كور دل نقش بر آب شد. پیامبر اكرم منافقان را یك به یك به جناب حُذیفه معرفی نمود كه آنها عبارت بودند از: ابوبكر، عمر، عثمان، ابوعبیده، معاذ بن جبل، سالم، معاویه، عمرو بن العاص، طلحه، سعدبن ابی وقاص، عبدالرحمن بن عوف، ابوموسی اشعری، مغیره بن شعبه و ابوهریره، كه حذیفه همه را به خاطر سپرد و به همین دلیل غاصبان خـلافت بعد از آن واقعه از حذیفه می‌ترسیدند كه مبادا آنها را به مردم معرفی كند .
حذیفه سالها والی مداین بود و چهل روز پس از آنكه امیرمؤمنان علی(علیه السلام) به خلافت رسیدند، در آنجا رحلت فرمود و به خاك سپرده شد. او قبل از رحلت به دو فرزندش، صفوان و سعید، وصیت كرد كه همیشه ملازم امیرمؤمنان‌(علیه السلام) باشند و ایشان هم به وصیت پدر عمل نمودند تا در جنگ صفین به شهادت رسیدند .

2ـ ورود كاروان اسرای اهل بیت‌(علیهم السلام) به بعلبك
بنا بر نقلی، كاروان اسرای اهل بیت‌(علیهم السلام) در بیست و هشتم محرم سال 61 هـ .ق. در مسیر شام وارد شهر بعلبك شدند كه مردم جاهل این شهر به استقبال نیزه ‌داران و مأموران حكومتی رفتند و از آنان پذیرایی مفصلی نمودند. حضرت امّ كلثوم(سلام الله علیها) با دیدن این منظره در حق آنان نفرین كردند .

3ـ تبعید امام جواد‌(علیه السلام) به بغداد
در 28 محرم سال 220 هـ .ق. امام جواد(علیه السلام) به دستور معتصم از مدینه به بغداد تبعید شد .
معتصم برای اینکه امام جواد (علیه السلام)را بیشتر زیر نظر داشته باشد و ارتباطات شیعیان را با آن حضرت کنترل و محدود کند، دستور داد تا امام از مدینه به بغداد هجرت نماید.