شهادت اویس قرنى
در هجدهم صفر سال 37 هـ .ق. در جریان جنـگ صفین اویـس قرنی به شهادت رسید. وی از پارسایان نامى صدر اسلام و ملقب به سیدالتّابعین است و از اصحاب امیرمؤمنان علیه السلام مى‌باشد.
اویس در « قَرَن» كه میقات اهل نجد و موضعى در یمن كنونى است به دنیا آمد؛ وى زمانى كه خبر رسالت پیامبر اسلام را شنید به آیین اسلام درآمد. او یكبار براى دیدن جمال دل‌رباى پیامبر اكرم (صلی الله علیه و آله) به مدینه آمد،اما چون پرستارى از مادر سالخورده‌اش را برعهده داشت، نمى‌توانست زیاد در مدینه بماند ؛ از طرفى مادرش اجازه بیش از نیم روز توقف را به او نداده بود. از قضا پیامبر نیز آن روز در مدینه حضور نداشتند. اویس براى حفظ حرمت كلام مادرش، بدون این كه موفق به زیارت پیامبر شود به یمن بازگشت.
رسول اكرم (صلی الله علیه و آله) درباره او فرموده اند: «من از سوى یمن، بوى خدا مى‌شنوم» و اویس را «نفس الرحمان» خطاب می‌كردند. در حدیثى درباره اویس قرنى فرمودند: «چه قدر به تو اى اویس قرنى مشتاقم! آگاه باشید كه هر كه او را مى‌بیند، سلام مرا به او برساند».
از حضـرت سؤال كــردند: اویس چه كـسـى اسـت؟ ایشان در جواب فرمودند: «او كسى است كه اگر از میان شما برود، متوجه او نمى‌شوید و اگر در میان شما باشد به او توجهى نمى‌كنید؛ اما اویس كسى است كه به شفاعتش قوم «ربیعه» و «مضر»، داخل بهشت مى‌شوند. به من ایمان آورد در حالى كه مرا ندیده است و در راه جانشین من، امیرمؤمنان على بن ابی طالب(علیه السلام) در جنگ صفین كشته خواهد شد.»
آرى! محبت و معرفت نسبت به خاندان اهل بیت(علیهم السلام) و عشق و ایثار در راه آنان، او را به مقامى مى‌رساند كه سرور كائنات حضرت محمد بن عبدالله (صلی الله علیه و آله) به او مشتاق است و در ركاب شیرازه عالم هستى، امیرمؤمنان(علیه السلام)، به فیض شهادت نایل می شود.
سلام و درود خداوند بر او و تمامى پیروان راستین اهل بیت عصمت (علیهم السلام) باد.
