در طول سفر، کودکان و زنان اهل‏بیت از جیره غذایی ناچیزی برخوردار بودند، به طوری که آن مقدار غذا برای کودکان که از قدرت تحمل کم‏تری برخوردارند، کافی نبود. زینب کبری که مسئولیت پاسداری از کودکان را بر عهده داشت، نمی‏توانست ناظر گرسنگی کودکان داغدار و رنجیده برادر باشد؛ از این رو جیره غذایی خود را در میان کودکان تقسیم می‏کرد و خود روزهای پی‏درپی گرسنه سپری می‏کرد. این امر سبب شد که آن حضرت گرفتار ضعف جسمانی شود و نتواند نماز شب خود را ایستاده به جا آورد.
امام سجاد (ع) می‏فرماید:
«در یکی از منزل‏های بین راه دیدم عمه‏ام - زینب - نشسته نماز شب به جا می‏آورد، وقتی دلیل آن را پرسیدم، پاسخ داد به علت ضعف و گرسنگی سه شب است که توان ایستادن ندارد.
مأموران یزید در طول راه در هر شبانه روز به هر نفر تنها یک قرص نان می‏دادند. که برای کودکان کافی نبود و زینب سهم غذای خودرا به آنان می‏داد و خود گرسنه می‏ماند.»(1)
---------------------------------
1-مهدی پیشوایی، شام سرزمین خاطره‏ها، دفتر آموزش و تبلیغات حج و زیارت، چاپ اوّل، پاییز 1369، ص 175
----------------------------
محمد حسين مهوري

نوشتن دیدگاه