بــه شهــر كوفه در محراب طاعت
عـلي شـد كـشـتــه در حـال عـبادت
ز پــــور مـلـجــم مـــردود كـــافـــر
بـخـون شـد غوطه ور ساقي كوثر
نــداي «قـد قـتـل» برشد به كيوان
قـتـيـل اشـقـيـا شــد شـاه مـــردان
خـلايــق جـانــب مـسـجـد دويــدنــد
عـلـي را غوطه ور در خون بديدند
ز يـكــســو اهـل بـيـت او شـتابان
روانـــه سـوي مسجد ديــده گريان
عـزيـزان دل غـميـن بـالـيـن حيدر
هـــمــه از غــصـه بــابــا مــكــدر
بـدان حـالـش بـسوي خـانـه بـردند
بـــسـوي خــانـه مـظـلومانه بردند
طـبـيـب حــاذقــي بــد نـام نـعــمـان
بــيــاوردنـــد بـهـر شـاه مـــــردان
بـچـشــم تــر حـسـن فـرمود او را
عــلاج زخــم بــابــايــم بـــفــــرمـا
طـبـيـبـا زخــم او آهــسـتــه واكـن
مــداوايــش تـو از بـهـر خــدا كـن
بگو احوال او با ما كه چون است
ز درمان مانده و در غـم فـرو شد
بـرنـگ كـهـربـايش چون نظر كرد
خـدنــگ غـم بـجـانـش نـيـشتر زد
چـو درمان بـهـر او سودي ببخش
طبيب از كار خود شـرمنده گـرديـد
طبـيـبـا از چـه رو خاموش گشتي
چه ديدي كاينچنين مدهوش گشتي
چـرا لـب از سـخـن يكباره بـستي
دل آل عــلــي از غــصــه خـستي
بـگـفـتـا بـا حـسـن نـعـمان دلخون
كــه زخـم او بود از چاره بيرون
نـمـوده تـيـغ كـيـن مـشـتـق سر او
شــده مـسـمـوم از كـيـن پيكر او
دگــر بــر درد او درمـــان نـبـاشــد
شـبــي را بـر شمـا مهمان نباشد
« حـيـاتـي »دم مـزن از داغ حيدر
كـه افـكـنـدي ز نـظمت بر دل آذر
-----------------------
محمد حیاتی
مقاله ها
شعر «در محراب عبادت»
- بازدید: 7938