تغییر هرگز از کشورها و رهبران شروع نمی شود. تغییر در خانه ومحل حکمرانی زنان و با بچه ها آغاز می شود. زمانی که زنان مسلمان سراسر دنیا به این مسئله توجه کنند تحولات آغاز خواهد شد.
دوست دارم به عامه مردم آمریکا یاد آوری کنم که من انسانی مانند آنها هستم. دوست ندارم مورد تمسخر واقع شوم. آیا یک راهبه مسیحی را برای پوشیدن لباس مخصوص مسخره می کنید؟
به گزارش سرویس زنان جهان؛ زنان تازه مسلمان آمریکایی معمولاً پس از انتخاب حجاب اسلامی و به کار بستن آن با مشکلاتی در جامعه آمریکا مواجه می شوند که این مسئله با تبلیغات منفی رسانه های دولتی آمریکا فشارهای روانی زیادی را بر این زنان وارد می کند.
در جریان تألیف کتاب دختران راهی دیگر برخی از این زنان با نگارش نامه و ارسال آن برای این نویسنده بخشی از این فشارها را مطرح کردند.
یکی از این زنان نوشته است: دوست دارم به عامه مردم آمریکا یاد آوری کنم که من انسانی مانند آنها هستم. دوست ندارم مورد تمسخر واقع شوم. وقتی لباسی را که می پوشم مسخره می کنند ناراحت می شوم. آیا یک راهبه مسیحی را برای پوشیدن لباس مخصوص یا زنی را که عضو فرقه منونیت است برای کلاه مخصوصی که بر سر می گذارد مسخره می کنید؟
یکی دیگر از این زنان مسلمان نیز در نامه اش آورده است: پوشیدن لباسهای خاص برای من کسر شأن ندارد و باعث ناراحتی من نمی شود. زنان مسلمان وقتی ازدواج می کنند نام خانوادگی خود را تغییر نمی دهند. ما را وادار نمی کنند نام خانوادگی همسرمان را برگزینیم.
زن آمریکایی دیگری نیز خطاب به مردم آمریکا می نویسد: به خاطر تعداد اندکی که به نام اسلام کارهای غیر اسلامی می کنند درباره من قضاوت نکنید. مرا بشناسید. با من حرف بزنید. از اسلام نترسید. در عوض این که مقاله یا کتاب های ضد اسلامی کارشناسان خاورمیانه را بخوانید از ما بپرسید تا بهترین کتاب درباره اسلام را به شما معرفی کنیم. فکر نکنید پوشش من مانعی برای من است. وقتی مرا می نگرید فکر کنید همسر ابراهیم و مادر مسیح را می بینید. چیز جدیدی نیست این(حجاب) بخشی از میراث خود شماست.
زن تازه مسلمان دیگری به خانم کارول نویسنده کتاب نوشته : مسلمان بودن بهترین و مشکل ترین امر زندگی من است. در ۲۸ فوریه از شغلم برکنار شدم.مدارکی برای کمیسیون حقوق مدنی اوهایو جمع آوری کرده ام زیرا گمان می کنم قرارداد من به دلیل رجوع به اسلام فسخ شده است. در پی هر سختی آسانی است.. برای این سختی ها خدا را شکر می کنم.
زن دیگری که به دلیل حجاب بارها به وی توهین شده می نویسد: چون موهای سرم را می پوشانم جادوگر، بنیادگرا، تو سری خور و ضعیف نیستم. از این که هر جا می روم مردم خیره خیره نگاهم کنند و گاهی با نگاه معنادار، متنفرم.
زن آمریکایی تازه مسلمان دیگری هم به نوع نگاه غرب به زن اشاره می کند: بیشتر زنان آمریکایی تصور می کنند آزادترین زنان روی زمینند ولی در واقع از بند ستم رها نشده اند. هر کسی که بخواهد از ترس طرد شدن اندام مناسبی داشته باشد، هر کسی که اندامش را به قصد به اصطلاح جلب توجه نشان دهد، هر کسی که در مقابل کار یکسان با مردان حقوق کمتری بگیرد.. هر کسی که جزء این گروههاست، هنوز بر او ستم می شود. تنها راه حل برای این افراد دور انداختن زنجیرها ی اسارت و پذیرش خدا و اسلام در زندگی است.
زن مسلمان آمریکایی ستمدیده نیست. حجاب حق ماست نه مجازات ما. روش زندگی غربی پیشرفته نیست عقب گرد است.
یکی دیگر از این زنان در نامه جالبی به این محقق نوشته است: مهم ترین نکته این است که اسلام بر اساس شایستگیهایش مورد قضاوت قرار گیرد نه بر اساس رفتار مسلمانان.
وی در بخش دیگری از نامه خود می نویسد: تغییر هرگز از کشورها و رهبران شروع نمی شود. تغییر در خانه ومحل حکمرانی زنان و با بچه ها آغاز می شود. زمانی که زنان مسلمان سراسر دنیا به این مسئله توجه کنند تحولات آغاز خواهد شد.
گفتنی است زنان تازه مسلمان آمریکایی به موارد متعددی در حوزه نحوه ارتباط با همسر مسلمان، جشن ها و تربیت فرزند و ترس از شرایط اخلاقی و تبلیغی جامعه خود در این نامه ها اشاره کرده اند.
