حديث : 1
ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد عن الحسين بن سعيد عن ابن ابى عمير قال حدثنى احمد بن النضر الخزاز عن عمرو بن شمر عن جابر عن ابى جعفر عليه السلام قال قال يا جابر من دخل عليه شهر رمضان فصام نهاره و قام وردا من ليله و حفظ فرجه و لسانه و غض بصره و كف اذاه خرج من الذنهوب كيوم ولدته امه قال قلت له جعلت فداك ما احسن هذا من حديث قال ما اشد هذا من شرط.
ترجمه :
1. امام باقر عليه السلام به جابر فرمودند: اى جابر! كسى كه به ماه رمضان برسد و روز آن را روزه گرفته ، پاره اى از شبش را عبادت كند، فرج و زبان خود را حفظ كرده ، چشمش را از حرام بپوشاند و از آزار مردم بپرهيزد، همانند روزى كه از مادر متولد شده از گناهان بيرون مى رود.
جابر مى گويد گفتم : فدايت گردم ، چته حديث خوبى ! حضرت فرمودند: و چه شرط سختى !
حديث : 2
حدثنا محمد بن الحسن رضى الله عنه قال حدثنا الحسين بن الحسن بن ابان عن الحسين بن سعيد عن الحسين بن علوآن عن عمروبن شمر عن جابر عن ابى جعفر ع ليه السلام قال كان رسول الله صلى الله عليه و آله اذا نظر الى هلال شهر رمضان استقبل القبله يوجهه ثم قال اللهم اهله علينا بالامن و الايمان و السلامه و الاسلام و العافيه الجملله و الرزق الواسع و دفع الاسقام و تلاوه القرآن و العون على الصلاه و الصيام اللهم سلمنا لشهر رمضان و سلمه لنا و تسلمه منا حتى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا قم يقبل بوجهه على الناس فيقول يا معاشر المسلمين اذا طلع هلال شهر رمضان غلت مرده الشياطين و فتحت ابواب السماء و ابواب الجنان و ابواب الحرمه و غلقت ابواب النار و استجيبت الدعا و كان لله عند كل فطر عتقاء يعتقهم من النار و نادى مناد كل ليلاه هل من سائدل هل من سمتغفر اللهم اعط كل منفق خلفا و كل ممسك تلفا حتى اذا طلع هلال شوال نودى الومنون آن اغدوا الى جوائزكم فهو يوم الجائزه ثم قال ابوجعفر اما و الذى نفسى بيده ما هى بجائز الدنانير و الدراهم .
ترجمه :
2. امام باقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله هنگامى كه به هلال ماه رمضان مى نگريستند، رو به قبله نموده و دعا مى كردند: (اللهم اهله علينا بالامن و الايمان و السلامه و الاسلام و العافيه المجلله و الرزق الواسع و دفع الاسقام و تلاوه القرآن و العون على الصلاه و القيام . اللهم سلمنا لشهر رمضان و سلمه لنا و تسلمه منا حتى ينقضى شهر رمضان و قد غفرت لنا.)(46)
آنگاه رو به مردم نموده و مى فرمودند: اى مسلمانان ! هنگامى كه هلال ماه رمضان ظاهر شد، شيطانهاى رانده شده زنجير مى شوند، درهاى آسمان ، درهاى بهشتها و درهاى رحمت گشوده مى شودند، درهاى جهنم بسته شده ، دعا مستجاب شده و به هنگام هر افطار خداوند آزاد شدگانى دارد كه آنها را از آتش جهنم آزاد مى كند و هر شب منادى ندا مى دهد: (آيا سائلى هست ؟ آيا استغفار كنندهاى هست ؟ خدايا به هر خرج كننده اى عوض و به هر بخيلى تلف عنايت فرما)
و هنگامى كه هلال شوال حلول كند، به مؤ منين ندا مى كنند، بامدادان براى گرفتن جايزه برويد كه آن روز، روز جايزه است . آنگاه امام باقر عليه السلام فرمودند: هان سوگند به كسى كه جانم به دست اوست ، اين جايزه درهم و دينار نيست .
حديث : 3
حدثنى محمد بنعلى ماجيلويه رضى الله عنه قال حدثنى محمد بن يحيى العطار عن محمد بن احمد عن احمد بن هلال عن احمد بنمحمد بن ابى نصر عن آبان عن زراره عن ابى جعفر عليه السلام لما انصرف من عرفات و سار الى منى دخل المسجد فاجتمع اليه الناس ‍ يسالونه عن ليله القدر فقام خطيبا فقال بعد الثناء على الله اما بعد فايكم سالتمونى عن ليله القدر فلم اطوها عنكم لانى لم اكن بها عالما اعملوا ايها الناس انه من ورد عليه شهر رمضان و هو صحيح سوى فصام نهاره و قام وردا من ليله و واظب على صلاته و هاجر الى جمعته و غدا الى عيده فقد ادرك ليله القدر و فاز بجائزه الرب قال فقال ابو عبدالله عليه السلام فاز و الله بجوائز ليست كجوائز العباد.
ترجمه :
3. امام باقر عليه السلام فرمودند: همانا كه پيامبر صلى الله عليه و آله از عرفات بازگشته و رهسپار منى بود، وارد مسجد شد، مردم گرد او جمع شده و درباره ليله القدر از او سوال كردند. حضرت در آن جا سخنرانى نموده و پس از ثناى الهى فرمودند: هر كدام از شما كه درباره شب قدر از من سوال كنيد، آن را از شما پنهان نمى كنم . چون همانا من نيز آن را نمى دانم . اى مردم ! بدانيد همانا هر كسى با حصت و سلامت به ماه رمضان برسد و روزش را روزه گرفته ، مقدارى از شبش را عبادت كند، مراقب نمازش باشد و به نماز جمعه اش ونماز عيد فطر برود، قطعا شب قدر را درك كرد و به جايزه پروردگار دست يافته است .
راوى مى گويد: امام صادق عليه السلام فرمودند: بخدا سوگند به جوايزى رسيده است كه مانند جوايز بندگان نيست .
حديث : 4
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن سيف بن عميره عن عبدالله بن عبيدالله عن ابى بصيرعن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لما حضر شهر رمضان و ذلك فى ثلاث بقين من شعبان قال لبلال ناد فى الناس فجمع الناس فصعد المنبر فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس آن هذا الشهر قد حضركم و هو سيد الشهور ليله فيه خير من الف شهر تغلق فيه ابواب النار و تفتح فيه ابواب الجنان فمن ادركه فلم يغفر له فابعده الله و من ادرك و الديه فل يغفر له فابعده الله و من ذكرت عنده فلم يصل على فلم يغفر له فابعده الله عزوجل .
ترجمه :
4. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد، يعنى سه روز كه از شعبان باقى بود، به بلال فرمودند: در ميان مردم تجار بزن . هنگامى كه مردم جمع شدند، پيامبر صلى الله عليه و آله بالاى منبر رفته و خدا را حمد و ثنا گفته ، سپس ‍ فرمودند: اى مرم ! همانا اين ماه فرا رسيده ، ماهى كه سرور ماههاست .
شبى در آن است كه از هزار ماه بهتر است . درهاى جهنم در آن بسته شده و درهاى بهشت در آن گشوده مى گردد. كسى كه آن را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند آن را از خود دور كند. و كسى كه پدر و مادر خود را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند. و كسى كه من نزد او ذكر شوم و بر من صلوات نفرستد، خداوند عزوجل او را از خود دور كند.
حديث : 5
و بهذاالاسناد عن الحسين بن سعيد عن الحسين بن علوآن عن عمروبن خالد عن زيد بن على عن ابيه عن جده عن على عليه السلام قال لما حضر شهر رمضان قال رسول الله صلى الله عليه و آله فحمد الله واثنى عليه ثم قال ايها الناس كفاكم الله عدوكم من الجن و قال (ادعونى استجب لكم ) و وعدكم الاجابه الا و قد و كل الله لكل شيطان مريد سبعه من ملائكته فليس بمحلول حتى ينقضى شهر كم هذا الا و ابواب السماء مفتحه من اول ليله منه الا و الدعا فيه مقبول .
ترجمه :
5. اميرالمؤ منين عليه السلام فرمودند: هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد. رسول خدا صلى الله عليه و آله ايستاد و حمد و ثناى الهى را بجا آورد و سپس فرمود: اى مردم ! خداوند شما را از شر دشمنان جنيتان حفظ كرد. و فرمود (بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را) (47) و به شما وعده اجابت داد. آگاه باشيد كه بر هر شيطان رانده شده هفت فرشته گمارده شده است و تا پايان اين ماه آن شيطان رها نشود (و بدين ترتيب آن شياطين بر شما تسلطى ندارد). آگاه باشيد كه از اولين شب آن درهاى آسمان گشوده مى شود. آگاه باشيد كه دعا در آن مقبول است .
حديث : 6
و بهذاالاسناد عن الحسين به سعيد عن ابن ابى عمير عن جميل بن صالح عن محمد بن مروآن قال سمعت ابا عبدالله عليه السلام يقول آن لله عزوجل فى كل ليله من شهر رمضان عتقاء و طلقاء من النار الا من افطر على مسكر فاذا كان آخر ليله منه اعتق فيها مثل ما اعتق فى جميعه .
ترجمه :
6. راوى مى گويد: شنيدم كه امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداى عزوجل در هر شب ماه رمضان آزاد شدگان و رهايى يافتگانى از آتش دارد، مگر كسى كه با مست كننده اى افطار نمايد و هنگامى كه شب آخر فرار سد در آن شب به تعداد همه كسانى كه در اين ماه آخر آزاد كرده است ، آزاد مى نمايد.
حديث : 7
و حدثنى محمد بن موسى بن المتوكل رضى الله عنه قال حدثنى عبدالله بن جعفر الحميرى قال حدثنى احمد بن محمد بن عيسى قال حدثنا الحسن بن محبوب الزراد قال حدثنا ابو ايوب عن ابى الورد عن ابى جعفر عليه السلام قال خطب رسول الله صلى الله عليه و آله النس فى آخر جمعه من شعبان فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس قد اظلكم شهر فيه ليله خير من الف شهر و هو شهر رمضان فرض الله صيامه و جعل قيام ليله فيه بتطوع صلاه كمن تطوع بصلاه سبعين ليله فيما سواه من الشهور و جعل لمن تطوع فيه بخصله من خصال الخير و البر كاجر من ادى فريضه من فرائض الله عزول و من ادى فريضه من فرائض الله كمن ادى سبعين فريضه فيما سواه من الشهور و هو شهر الصبر و آن الصبر ثوابه الجنه و هو شهر المواساه و هو شهر يزيدالله فيه رزق الومنين و من فطر فيه مومنا صائما كان له عندالله بذلك عتق رقبه و مغفره لذنوبه فيما مضى فقيل له يا رسول الله ليس كلنا نقدر على آن نفطر صئما فقال آن الله حكريم يعطى هذا الثواب من لم يقدر الا على اكثر من ذلك و من خفف فيه على مملوك خفف الله عزوجل و العتق من النار و لا غنى بكم فيه عن اربعه خصال خصلتين ترضون الله بهما و خصلتين لا غنى بكم عنهما اما اللتان ترضون الله بهما فشهاده آن لا اله الا الله و انى رسول الله و اما اللتان لاغنى بكم عنهما فتسالون الله فيه حوائجكم و الجنه و تسالون الله فيه العافيه و تعوذون به من النار.
ترجمه :
7. امام باقر عليه السلام فرمودند: رسول خدا صلى الله عليه و آله در آخرين جمعه شعبان سخنرانى نموده و پس از حمد و ثناى خداوند فرمودند: اى مردم ! نزديك است ماهى فقرا برسد كه در آن شبى است بهتر از هزار ماه و آن ماه ، ماه رمضان است . خداوند روزه آن را واجب نموده وعبادت يك شب را با نمازى مستحب مانند عبادت هفتاد شب با نمازى مستحب در ساير ماهها قرار داده است . و پاداش كسى را كه در اين ماه مبادرت به عمل خير و نيك مستحبى بنمايد، مانند پاداش كسى قرار داده است كه واى از واجبات خداى عزوجل را بجا آورد. و كسى كه واجبى از واجبات خداوند را بجا آورد، و همانا ثواب صبر بهشت است . آن ماه مواسات ( يارى نمودن ) است . و آن ماهى است كه خداوند در آن رزق مؤ منين را افزايش ‍ مى دهد. كسى كه به مؤ من روزه دارى در آن افطار بدهد. بخاطر اين عمل (پاداش ) آزادى يك بنده و آمرزش گناهان گذشته اش را خواهد داشت .
عرضه داشتند: اى رسول خدا! همه ما توانايى افطارى دادن به روزه دار را نداريم . آن حضرت صلى الله عليه و آله فرمودند: همانا خداوند كريم است . به كسى هم كه جز بر مقدارى شير مخلوط با آن كه روزه دارى با آن افطار كند يا شربت آب گوارايى يا چند دانه خرماى ريز توانايى نارد و نمى توانند بيش ‍ از اين بدهد. نيز اين ثواب را عنايت مى فرمايند. كسى كه در آن بر بنده خود آسان گيرد، خداى عزوجل نيز در حساب بر او آسان گيرد. و آن شهرى است كه اولش رحمت و سطش آمرزش و آخرش اجابت و آزادى از آتش ‍ است . و در آن شما از چهار چيز بى نياز نيستند. دو چيز كه خداوند را با آن راضى مى كنيد و دو چيز است كه شما به هيچ وجه از آن بى نياز نيستند. دو چيز كه خداوند را با آن راضى مى كنيد، گواهى به اين است كه هيچ خدايى جز خداى يگانه نيست و همانا من رسول خداوند هستم و دو چيزى كه شما به هيچ وجه از آن بى نياز نيستند، اين است كه حاجتهاى خود و بهشت را از خداوند خواسته ، از خدا عافيت (تندرستى ) را بخواهيد و از جهنم به او پناه ببريد.
حديث : 8
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن فضاله عن سيف بن عميره عن عبدالله بن عبيدالله عن رجل عن ابى جعفر عليه السلام قال قال رسول الله صلى الله عليه و آله لما حضر شهر رمضان و ذلك فى ثلاث بقين من شعبان فقال لبلال ناد فى الناس فجمع الناس ثم صعد المنبر فحمد الله و اثنى عليه ثم قال ايها الناس آن هذا الشهر قد حضركم و هو سيد الشهور فيه ليله خير من الف شهر تغلق فيه ابواب النار و تفتح فيه ابواب الجنان فمن ادركه فلم يغفر له فابعده الله و من ادرك و الديه فلم يغفر له فابعده الله و من ذكرت عنده فلم يصل على فلم يغفر له فابعده الله عزوجل .
ترجمه :
8. امام باقر عليه السلام نقل مى نمايند كه رسول خدا صلى الله عليه و آله هنگامى كه ماه رمضان فرا رسيد، يعنى سه روز به ماه رمضان مانده بود، به بلال دستور داد تا در ميان مردم جار بزند. هنگامى كه مردم جمع شدند، بالاى منبر رفته پس از حمد و ثناى خداوند فرمودند: اى مردم ! همانا اين ماه فرا رسيد و آن سرور ماههاست . در آن شبى است كه بهتر از هزار ماه است . درهاى جهنم در آن بسته شده و درهايى بهشت گشوده مى شود. كسى كه آن را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند و كسى كه پدر و مادر خويش را درك كند و آمرزيده نشود، خداوند او را از خود دور كند و كسى كه من نزد او ياد شوم و بر من صلوات نفرستد، آمرزيده نشود و خداى عزوجل او را از خود دور كند.
حديث : 9
ابى رحمه الله قال حدثنى سعد بن عبدالله قال حدثنى ابراهيم بن مهزيار عن اخيه على عن الحسين بن سعيد عن القاسم بن محمد عن على بن ابى حمزه عن ابى عبدالله عليه السلام فى حديث طويل فى آخره آن ابواب السماء تفتح فى رمضان و تصفد الشياطين و تقبل اعمال المومنين نعم الشهر شهر رمضان كان يسمى على عهد رسول الله صلى الله عليه و آله المرزوق .
ترجمه :
9. امام صادق عليه السلام در آخر يك حديث طولانى فرمودند: درهاى آسمان در رمضان باز مى شود، شياطين كند و زنجير مى شوند و اعمال مومنين پذيرفته مى شود. ماه رمضان خوب ماهى است و در زمان رسول خدا صلى الله عليه و آله به اين ماه مرزوق (ماهى كه روزيش را داده اند) مى گفتند.
حديث : 10
ابى رحمه الله قال حدثنا سعد بن عبدالله قال حدثنا احمد بن محمد بن عيسى عن الحسين بن سعيد عن محمد بن ابى عمير عن محمد بن الحكم اخى هشام عن عمر بن يزيد عن ابى عبدالله عليه السلام قال آن الله فى ليله من شهر رمضان عتقاء من النار الا من افطر على مسكر او مشاحنا او صاحب الشاهين قال قلت و اى شى صاحب الشاهين قال الشطرنج
ترجمه :
10. امام صادق عليه السلام فرمودند: همانا خداوند در شبى از ماه رمضان آزادشدگانى از آتش دارد، مگر كسى كه با مست كننده اى افطار كند، كينه توزى كند يا صاحب شطرنج باشد.

نوشتن دیدگاه