وفات كریمه اهل بیت حضرت فاطمه معصومه(سلام الله علیها)

روز دهم ربیع‌الثانی سال 201 هـ .ق. حضرت فاطمه معصومه (سلام الله علیها) پس از هفده روز توقف در شهر قم،‌چشم از جهان فروبستند. این بانوی بزرگوار كه با جمع زیادی از برادرانشان به منظور دیدار برادر گرامیشان حضرت علی بن موسی الرضا(علیهما السلام) از مدینه عازم خراسان شده بودند، در بین راه، در شهر ساوه مورد هجوم مأموران حكومت عباسی قرار گرفتند و پس از آنكه جمع زیادی از آنان به شهادت رسیدند، كریمه اهل بیت(سلام الله علیها) در حالیكه در اثر این جریان رنجور و بیمار شده بودند، به قم آمدند و پس از هفده روز سكونت در خانه موسی بن خزرج پیش از آنكه دیدگان مباركشان به جمال برادر بزرگوارشان روشن گردد، در دیار غربت و در میان اندوه فراوان، جان به جان آفرین تسلیم كردند و شیعیان را در ماتم خود به سوگ نشاندند. ‌شیعیان قم با تجلیل و احترام فراوان، پیكر مطهر آن بانوی گرامی را تشییع كردند.
نقل شده است که چون قبر حضرت معصومه (سلام الله علیها) را مهیا نمودند، ‌اشعریان در این مورد كه چه كسی وارد قبر شود و بدن آن حضرت را دفن كند، بحث و گفتگو نمودند و بالاخره همه بر پیرمرد پرهیزكاری به نام « قادر» اتفاق كردند و كسی را به دنبال او فرستادند. پیش از آنكه قادر بیاید، دو تن سواره كه نقاب بر چهره داشتند از جانب بیابان پیدا شدند و به سرعت نزدیك آمدند. ‌یكی از آنها وارد قبر شد و دیگری پیكر پاك و مطهر آن حضرت را برداشت و به دست او داد تا در دل خاك پنهان سازد. آن دو نفر پس از پایان مراسم دفن، بدون اینكه با احدی سخن بگویند بر اسبهای خود سوار و دور شدند.
در فضیلت زیارت كریمه‌ اهل بیت، روایات متعددی از معصومین(علیهم السلام) نقل شده است كه در این جا به ذكر برخی از آنها اشاره می‌كنیم:
امام صادق(علیه السلام) فرمودند: «بانویی از نسل من به نام فاطمه در قم دفن می‌شود كه هر كس او را زیارت كند، بهشت بر او واجب می‌شود و با شفاعت او همه شیعیانم وارد بهشت می‌شوند».
از امام رضا و امام جواد(علیهما السلام) روایت شده است كه فرمودند: «هر كس فاطمه معصومه(سلام الله علیها) را زیارت كند، بهشت بر او واجب می‌شود». 

نوشتن دیدگاه