| درگهِ سلطان | ||
| تا چند بدین شیوه پسِ پرده بمانی | * | ای حسنِ تو هر لحظه مرا دل نگرانی |
| تا بلکه به این غمزده دل حکم برانی | * | بر کش ز میان ، پرده و بردیده بنه پای |
| بی لطفِ نسیمِ نظر از گل شده عاری | * | باغِ دلِ بی بارِ من ای سبزِ بهاری |
| تا سبزه به باغ آید و گلشن به کناری | * | مهری و جهان تاب بتابم ز سر لطف |
| دستم نه ، وجودم همه لبریزِ نیاز است | * | دستم به تمنایِ نگاهِ تو دراز است |
| آن درکه صد البته به رویِ همه باز است | * | در درگهِ سلطانِ تو اینگونه گدایم |
| رخسارِ چو ماهِ تو چنین ناز و دلاویز | * | تصویرِ رخِ ماهِ تو در ، قابِ دل ، آویز |
| دیوانه ترین کرده خیالِ تو مرا نیز | * | دیوانه شود آنکه به دل شوقِ تو دارد |
| تا وصل تو هر لحظه سر راز و نیازم | * | چندیست که از هجرِ تو در سوز و گدازم |
| کاو گفته به شه سوزو نیازم که بنازم | * | دردم به صبا گفته ام اما خبری نیست |
| در قصه تلخم سخن از یار براند | * | رازِ دلِ پر دردِ من اغیار چه داند ؟ |
| اغیار نداند،نه ملال است چرا یار نداند؟ | * | هر دم به دلم سوز و گدازی فوران است |
| از کف شده نک تابِ دلُ و چشمِ جوانم | * | عمریست در این ورطه پیِ یار روانم |
| در ذلت دشت و دمن اینگونه دوانم | * | بال وپرشاهین شده رهوار، دراوج او |
| جمعِ نگران ای همه آرام به هر جای | * | از پشتِ درِ بسته برون آی و بیارای |
| بر چشمِ دلِ منتظران آیُ و بِنِه پای | * | در محفل یاران همه دم، یاد توبرپاست |
| فرش دلشان بهر قدوم تو مهیا | * | عشاق دل آزرده ز هجران تو هر جا |
| این رمز تودانی و تو پاکی وتو بگشا | * | عالم همه در غیب گناهند و تو شاهد |
| آلوده کنونیم به صد وزر و صد آفت | * | ما رانده آن سوی شهودیم و شهادت |
| غایب ز نظرها من و مائیم "نظافت | * | تا دل ز طفیلی گنه پاک نسازیم |
| همواره پس غیب گناهیم "نظافت" | ||
| غایب ز نظرها من و مائیم "نظافت" | ||
| عزيز نظافت | ||
شعر : درگه سلطان
(زمان خواندن: 1 - 2 دقیقه)
- بازدید: 3504
