وفات محمد بن عثمان سمری، دومین نایب خاص امام عصر(علیه السلام)
در بیست و نهم جمادی‌الاول سال 305 هـ .ق. ابوجعفر محمد بن عثمان بن سعید وفات یافت.
وی دومین نایب خاص حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) در دوران غیبت صغری می‌باشند كه مردم به وسیله او سؤالات و مسایل دینی خویش را از امام زمانشان می‌پرسیدند.
محمد بن عثمان همچون پدر گرامی شان از بزرگان شیعه به شمار می‌رفتند و از نظر تقوا و عدالت و بزرگواری، مورد قبول و احترام شیعیان و از یاران مورد اعتماد امام حسن عسكری (علیه السلام) بودند. چنانكه آن حضرت در پاسخ سؤال احمد بن اسحاق كه به چه كسی مراجعه كند، فرمود: «سَمری و پسرش، هر دو، امین و مورد اعتماد من هستند؛ آن چه به تو برسانند،از جانب من می‌رسانند، و آن چه به تو بگویند از طرف من می‌گویند؛ سخنان آنان را بشنو و از آنان پیروی كن؛ زیرا این دو تن مورد اعتماد و امین هستند».
پس از درگذشت عثمان از جانب امام زمان (علیه السلام) توقیعی مبنی بر تسلیت وفات او و اعلام نیابت فرزندش« محمد» صادر شد.
ابوجعفر محمد بن عثمان تألیفاتی در فقه داشته است كه پس از وفاتش،به دست حسین بن روح، سومین نایب امام زمان (علیه السلام) رسیده است. محمد بن عثمان در حدود چهل سال عهده دار وكالت امام زمان (علیه السلام) بود و در طول این مدت وكلای محلی و منطقه‌ای را سازماندهی و بر فعالیتشان نظارت می‌كرد و به اداره امور شیعیان اشتغال داشت. توقیع‌های متعددی از ناحیه حضرت ولی عصر (عجل الله تعالی فرجه الشریف) صادر شد، و توسط ایشان به شیعیان رسید. محمد بن عثمان پیش از وفاتش،از تاریخ فوت خود خبر داد و دقیقاً در همان زمان كه گفته بود، رحلت فرمود.
