گریه بر هر چیز و هرکس نارواست * گریه مخصوص شهید کربلاست
گر بگرید روز و شب جنّ و بشر * تا به محشر از برای او بجاست
آنکه باشد نوحه خوانش جبرئیل * سوگوارش بوالبشر تا مصطفاست
من چه گویم در عزای آن شهی * کز برایش عرش حق ماتم سراست
شیعه گر خون گرید از این غم کم است * چون عزای خامس آل عباست
[38]
من چه گویم کاندر آن وادی چه دید * سرّ مکنون است و در علم خداست
از حرم آید صدای العطش * از کنار علقمه ادرک اخاست
یک طرف نعش عزیزان بر زمین * ناله اهل حرم سوی سماست
داغ فرزندان و یارانش به دل * بر گلوی اصغرش تیر بلاست
لحظه آخر لبش در ذکر حق * سر بر وی خاک گرم کربلاست
بارالها من وفا کردم به عهد * کن وفا یارب که این میعاد ماست
آن زمان افلاکیان شیون زدند * کین حسین است و ذبیحاً بالقفاست
حوریان سیلی به صورت می زدند * کین شهید بی گنه محبوب ماست
پس خطاب آمد ملائک را تمام * کاین حسین فرمانده کلّ قواست
حربه های آتشین بر کف ملک * بر فراز رأس شاه کربلاست
لیک سر بر داشت سوی آسمان * کاین فداکاری براهت فخر ماست
[39]
ممکن ار می شد مرا هفتاد بار * جان دهم در راه محبوبم بجاست
ای یگانه بهر هر دردی دوا * تربت پاک شهید نینواست.(21)
21. دیوان اشعار: ص83.

نوشتن دیدگاه