سبکبار بال می‏زنی، تا دورتر از دست‏رس همه پرنده ‏ها و فرشته‏ ها. اما چه بهارها و اردیبهشت‏ ها در حسرت دیدن تو از راه خواهند آمد، ای بهشتی ‏ترین!
پیامبری ‏ات باران مهربانی بود که تا دورترین نقطه تشنگی خاک رسید. عطر رسالتت، هوایی بود که همه خاکیان را به هوای نفس کشیدن در دامنه اسلام کشاند.
پس از تو، آوازهای ابوجهل را هیچ حنجره ‏ای صیقل نداد.
به یمن پیامبری تو، زیتون ‏ها و انجیرها در برابر نخل‏ها، قرآن تلاوت می‏کنند و نخل‏ها به رسالت جهانی تو سوگند می‏خورند.
همه پرنده ‏های جهان، اذان می‏ گویند تا کوه‏ ها به امامت تو نماز کنند

منبع : مجله اشارات ،‌اسفند 1385 ،‌شماره 94