اهداء به پيشگاه سرور و سالار شهيدان حضرت ابى عبدّاللّه الحسين (ع ) مظلوم كربلا...
و تقديم به روح پر فتوح مرحوم حضرت حجّة الاسلام و المسلمين حاج سيّد محمود موسوى هشترودى (ره ) والد محترم حضرت حجّة الاسلام و المسلمين حاج سيّد طه موسوى هشترودى (حفظه اللّه ) كه حقّا در تدوين و چاپ اين كتاب و آثار ديگر اينجانب زحمات وافرى را متحمل گرديده اند، و با قلم مؤثّر و شيواى خويش كتابهاى اينجانب را به مقدّمه اى زيبا مزيّن فرموده اند، اميد است ثواب اين كتاب و دعاى خوانندگان محترم به روح بلند و ملكوتى والد محترم ايشان كه حقيقتا عاشق ابى عبداللّه (ع ) بوده است ، برسد.
همچنين بدينوسيله از جناب مستطاب حضرت حجّة الاسلام و المسلمين سيّد عبداللّه حسينى (حفظه اللّه ) مديريّت محترم انتشارات مهدى يار كه در چاپ و نشر كتب اينجانب زحمات شايانى كشيده اند، تشكّر و قدر دانى مى گردد، و از خداوند منّان مسئلت دارم به ايشان توفيق روزافزون عنايت فرمايد، كه حقّا در نشر فرهنگ غنى اهل بيت (ع ) تلاش مجدّانه اى را به انجام رسانيده اند. سعيكم مشكورا
مقدمه
بسم اللّه الرّحمن الرّحيم
الحمد للّه ربّ العالمين و الصّلوة و السّلام على اشرف الانبياء و المرسلين و آله الطيبين الطاهرين و لعنة اللّه على اعدائهم اجمعين آمين يا ربّ العالمين .
السّلام عليك يا اباعبداللّه (ع ) - السّلام عليك ياابن رسول اللّه (ص ) - السّلام عليك يا ياابن امير المؤمنين (ع ) - السّلام عليك ياابن فاطمة الزّهرا(س ).
سلام بر تو اى شهيد، سلام بر تو اى مظلوم ، سلام بر تو اى عطشان ، سلام بر تو كه پدر شهيد، برادر شهيد، عموى شهيد، فرزند شهيد و سيّد و سرور شهيدان مظلوم هستى .
اى حسين جان وجود تو سرمايه اسلام و شهادت تو احياگر اسلام عزيز است ، حسين جان خاك تو توتياى چشم اؤ لياء است ، و شفا بخش دردها و آلام دنيوى و اُخروى بشر است . چه مى توان از تو گفت حال آنكه تو خود همه چيز هستى ؟! و از ازل تا ابد باقى مى مانى ، و از آدم ابوالبشر (ع ) تا خاتم الانبياء(ص ) تو را زيارت كرده اند و بر مصائب تو گريستند.
حسين جان ، وجود ذيجود تو نجاتگر فرشتگان و آدميان است ، و هر كه از درگاه خداوند رانده شد، به درگاه باعظمت تو پناهنده شد آزاد گرديد، كه تو آزادگر آنان و پناه بى پناهان مى باشى . و رحمت و رأ فت تو حتّى بر قاتلينت شامل مى شود.
امّا كربلا - كربلا چيست ؟ كربلا هم كرب است هم بلا، هم رافع كرب است هم دافع بلا، كربلا همان بهشت است ، كربلا همان قيامت است ، كربلا همان حساب و ميزان است ، كربلا كربلاست !!!
كرب يعنى گرفتارى ، و مشقّت و بلا يعنى عذاب و عقاب .
كربِ كربلا براى دشمنان اسلام و امامت و و لايت مى باشد، چرا كه آنان با بى اعتنائى (به زمين بهشت در روى زمين ) كرب و گرفتارى براى خود آفريدند كه بلاى آخرت را به دنبال دارد. آنان فروختند آخرت و دنياى خويش را در كربلا، براى وعده و خيالهاى باطل و فاسد خود.
چه كردند در كربلا؟!
ديوان و ددان بخيال آنكه خدا و قرآن را از سر راه برمى دارند و آينه تمام نماى حق را مى شكنند براى خود كرب و بلا ساختند، نمى دانستند كه كرّوبيان در كربلا حاضرند و آنچه كه به دشمنى با آن آمده اند دست خدا و صداى حق است . مى خواستند حق را بكشند و كربلا درست كردند!!
آرى آنان براى خود كرب و بلا ساختند حال آنكه كربلا، كرب و بلائى براى حسين (ع ) نداشت ! بلكه رافع و دافع كرب و بلاى حسين (ع ) وشيعيان او مى شد.
با نام آن زمين ، با خاك آن زمين ، با حرمت آن زمين اسلام و امّت مسلمان نجات مى يافت !
درمجرّبترين اذكار و ادعيّه اى كه از معصوم (ع ) وارد شده است ، مى فرمايد: كه هركس اين ذكر را هفتاد مرتبه با اعتقاد و معرفت بخواند هر كرب و بلايى داشته باشد برطرف مى شود:
يا كاشِفَ الكَربِ عَن وَجهِ الحُسَين ، اِكشِف كَربى بِحَقِ اَخيكَ الحُسَين (ع ).
يعنى اى برطرف كننده كروب و مشكلات از روى حسين (ع ) برطرف كن كرب و مشكل مرا به حقّ برادرت حسين (ع ).
آرى حسين (ع ) خود مشكل گشاست ، و براى كربلاى خود كاشف كربى آورده است ، پس كربلا - كربى بر حسين (ع ) و حسينيان ندارد. چون عبّاس ‍ علمدار قهرمان دارد، عبّاس (ع ) كرب از وجود حسين (ع ) بر مى دارد، كرب از وجود اولاد حسين (ع ) برمى دارد، كرب از شيعيان حسين (ع ) بر مى دارد. عبّاس (ع ) قمر بنى هاشم باب الحوائج مى شود، چون كرب كرّوبيان را مى گشايد، نه تنها در كربلا، بلكه دستان مقطوع عبّاس (ع ) در قيامت شفيع امّت حسين (ع ) است كه در دستان امّ الائمّه فاطمه زهرا(س ) خواهد بود. پس كربلا كربى بر حسين (ع ) ندارد.
امام حسين (ع ) بسوى كربلا مى آيد به مانند ماهى كه سالها از دريا به دور افتاده باشد، حسين (ع ) را در كربلا نكشتند! حسين (ع ) را در (شام ) كشته بودند! آنجائى كه ولايت و امامت را غصب كردند، حسين (ع ) در كربلا زنده شد و از زندگى خويش اسلام را زنده كرد. آن هنگام كه وارد خاك كربلا شد و ديد كه ديگر مركب حركت نمى كند، مركب را عوض كردند، و باز حركت ننمود، تا سه مرتبه مركب را عوض كردند، مركب حركت ننمود. و آنگاه فرمودند:
فرود آييد كه اين جا مقتل من و مدفن من و مردان من است و اينجا خيمه هاى ما را غارت مى كنند و خون ما را مى ريزند، كه اين خبر را از جدّم رسول خدا(ص ) شنيده ام !
اى زمين كربلا من ارمغان آورده ام
دُرّ كوچك اصغر شيرين زبان آورده ام
كربلا از روز اوّل كربلا بود، و خداوند سبحان زمين كربلا را حتّى بر زمين كعبه فضيلت داد، و قبل از حضرت سيّد الشّهداء(ع ) انبياء بسيارى به زيارت آن زمين مقدّس آمده بودند، و در روايات مى باشد كه قبل از حسين فاطمه (س ) صدها پيغمبر و صدها فرزند پيغمبر در آنجابه شهادت رسيده و مدفون گرديده اند.
كربلا، كربلاست ! چون حسين (ع ) دارد، حسين (ع ) كيست ؟ حسين (ع ) كسى است كه در راه خدا كارى كرد كه هيچ كس نكرده و نمى تواند بكند، مگر حسين در كربلا چه كرد؟ او در كربلا همه چيز را در عمل معنا كرد، ايمان را به تصوير كشيد، يعنى كسى كه بتواند در آن موقعيت قرار بگيرد. و تصميم خود را عوض نكند، و مرحله به مرحله به علاقه او نسبت به خدا و كارى كه انجام مى دهد بيشتر شود، در ابتدا آن همه توهين و تحقير، بعد ظلم و جسارت ، و سخت تر از همه كشته شدن بهترين بنده گان خدا به دست شقى ترين مردم ، داغ كشته شدن برادر و برادرزاده ، فرزند رشيد و فرزند شيرخوار، و همه خوبان كه به يارى اسلام آمده اند، و دشوارتر از همه مصائبى كه بر اهل بيت روا مى شد، و حسين (ع ) همه را مى دانست ! آيا كسى مى تواند حسين باشد و با آن همه كرب و بلا باز هم بگويد، رِضا بِرِضائِك و تَسليمَا لِاَمرِك لا الهَ غَيرك و لا مَعبُودَ سِواك !
پس كربلا همان بهشت است كه هر كس بدان دست يافت رستگار و سعادت مند مى شود.
بامطالعه و مرور در روايات مربوط به كربلا مى توان به ارزش اين زمين قدسى پى برد و براى آخرت ذخيره اى اندوخت . خدايا زيارت حسين (ع ) و اولاد(ع ) را در دنيا نصيب ما بگردان ، و از شفاعت آن مقرّبين درگاهت ما و والدين ما و اولاد ما را بى نصيب مفرما، آمين يا ربّ العالمين .

نوشتن دیدگاه