ماه ذيقعده مبارک باد قرص آفتابت
همچو باران از سحاب نور مي بارد گلابت
بي حساب از آسمان ريزد به دامانت ستاره
بي حجاب آيد برون خورشيد زهرا از حجابت
جلوه کن تا از فروغت طور دل را نور بخشي
خنده زن تا از سرشک شوق ريزم درّ نابت
دوست داري تا ز نخل طور موساي ولايت
ميوه ي مدح رضا ريزد به دامن بي حسابت
دوست داري دور روي يوسف زهرا بگردي
يا که چون پروانه سوزاند، کند چون شمع آبت
در طلوع صبح صادق جلوه اي ديگر گرفتي
آفتاب دل فروز نجمه را در بر گرفتي
*****
نجمه اي درياي عصت را صدف گوهر مبارک
نخل سرسبز گلستان پيمبر ، بر مبارک
ديدن روي رضا بر ديده ي پاکت گوارا
مقدم نوزاد تو بر موسي جعفر مبارک
جلوه ي ماه جمال عالم آل محمد
بر امام هفتم و بر آل پيغمبر مبارک
بهترين مادر به دامن برترين فرزند دارد
برترين فرزند بر آن بهترين مادر مبارک
پيروان خط اهل البيت را در کلّ هستي
عيد ميلاد رضا تا دامن محشر مبارک
آسمانيها زمين بوسند در نزد جلالش
چهارده معصوم را ديدند در ماه جمالش
*****
کيست اين مولود از طفلي امام آفرينش
مدحش از صبح ازل ذکر تمام آفرينش
ضامن آهو نه بلکه ضامن کلّ خلايق
در کف عزمش به امر حق زمام آفرينش
همچنان پاينده در ظلّ لوايش تا قيامت
هم قوام آفرينش هم نظام آفرينش
بر جمال و بر جلال و بر کمال و بر خصالش
هم درود آفرينش هم سلام آفرينش
حاجت کونين مي جوشد ز خاک آستانش
پرچم حکمش بود بر اوج بام آفرينش
مظهر کلّ صفات ذات پاک حي سرمد
مخزن علم الهي عالم آل محمد
*****
ملک ايران حلقه ي انگشتر است و او نگينش
پا به چشم آسمانش دست بر فرق زمينش
حاجت کونين مي جوشد ز خاک آستانش
دست حق پيوسته مي آيد برون از آستينش
نقش گلبوس ملک پيدا به دست خاندانش
بال حورالعين بود فرش قدوم زائرينش
کشور ايران اسلامي بود دارالامانش
حاجت آورده در اين دارالامان روح الامينش
هر که بنشيند دمي در سايه ي گلدسته هايش
ني عجب گر آفتاب کعبه گردد همنشينش
اجر زوارش فزون از زائر ثار اله آمد
بلکه در شأنش ز سوي حق کمن زار اله آمد
*****
اي خدا را دست قدرت اي خرد را چشم روشن
اي علي را ميوه ي دل اي نبي را پاره ي تن
من کجا و مدحت تو اي خدايت مدح گستر
تو کجا و صحبت من اي ولي حي ذوالمن
کيستي تو کيستي تو کيستي تو کيستي تو
چيستم من چيستم من چيستم من چيستم من
آب جويت رشک زمزم خاک کويت مُهر کعبه
ماه رويت وجهَ ربّک، باب صحنت طور ايمن
دست تو دست الهي چشم ما چشم تضرع
فيض تو ساري به هستي اشک ما جاري به دامن
من سراپا تيره گي تو کيستي شمس امامت
من کوير تشنه مانده تو همه ابر کرامت
*****
گنبد زرين تو از مهر گردون دل ربايد
خادم درگاه تو پا بر جبين عرش سايد
مالک دوزخ ره دوزخ به خدّامت ببندد
خازن جنت در جنت به زوّارت گشايد
کعبه ي کعبه مزار توست در قلب خراسان
مي سزد با چار رکنش در طواف کويت آيد
شمع مهمانخانه ات بر قلب مهمان نور بخشد
آب سقاخانه ات زنگ گناه از دل زدايد
چارده معصوم را بايد يکي از جمع خيزد
تا مقامت را بگويد تا جلالت را نمايد
ني عجب زنگي اگر در حوض صحنت رخ بشويد
ماه کنعان آيد و بر حسن او تحسين بگويد
*****
قبر تو در پيکر ايران ما جان است مولا
کعبه ي عشاق اهل البيت ايران، است مولا
يابن زهرا زائر تو نيست تنها زائر تو
زائر پيغمبر و کل امامان است مولا
ني عجب گر ميزبان گردد همه خلق خدا را
هر که يک شب در خراسان تو مهمان است مولا
با چنين صحن و رواق و قبّه و ايوان زرّين
قدر تو مانند شام قدر پنهان است مولا
باغ رضوان و قصور و حور ارزاني زاهد
با وجود تو بهشت من خراسان است مولا
من که لايق نيستم تا جزو زوار تو باشم
لطف کن تا سائلي در پشت ديوار تو باشم
*****
من ندانم کيستم دانم شما را دوست دارم
هر که هستم خاندان مصطفي را دوست دارم
مرغ روحم چون کبوتر پر زند سوي مدينه
هم خراسان هم نجف هم کربلا را دوست دارم
کمتر از آنم که باشم بنده ي شاه ولايت
گر چه خود آلوده ام اهل ولا را دوست دارم
دوستي از دوستان دوستان اهل بيتم
هر که هستم شيعيان مرتضي را دوست دارم
گر نکير و منکرم پرسند آوردي چه با خود؟
در جواب هر دو مي گويم رضا را دوست دارم
کيستم من تا که باشم «ميثم» چون تو عزيزي
دعوتي کردم مبادا آبرويم را بريزي
منبع: پایگاه اطلاع رسانی کبوتر حرم
