ماجراى نصب حضرت على علیه السلام به مقام ولايت، در غدير خم، از اتفاقات مهم تاريخ اسلام است؛ شايد داستانى با اهميتتر و مهمتر از اين واقعه نداشته باشيم. اين واقعه بيانگر بقاى رسالت پيامبر اكرم صلی الله علیه و آله و سلم و دوام دوره الهى آن حضرت در تجلّىگاه وجود مبارك على علیه السلام بوده است.
غدير، نشانِ اتحاد و پيوند رسالت و امامت است؛ اين دو از يك ريشه و بن روييدهاند؛
غدير، محل ظهور حقايق مخفى و بواطن پنهان شده و ارشاد و هدايت مردمان به اين راه است.
غدير، روز بيعت با حق و روز سرسپردگى است، روز درگيرى لشكريان شيطان با لشكريان پرورگار است.
غدير، روز درخشش خورشيد عالمتاب از پس ابرهاى تاريك است.
غدير روز يأس ونااميدى كافران از دين الهى است كه خداوند در اين روز اين آيه را نازل فرمود:
( أَلْيَوْمَ يَئِسَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ دِينِكُمْ فَلا تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِ أَلْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتى وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِيناً)؛(4) «امروز كافران از [زوال ]آيين شما مأيوس شدند، بنابر اين از آنها نترسيد، و از [مخالفت] من بترسيد! امروز، دين شما را كامل كردم، و نعمت خود را بر شما تمام نمودم، و اسلام را به عنوان آيين [جاويدان ]شما پذيرفتم.»
----------------------------------------
4) سوره مائده، آيه 3.
