مرحوم مفيد در ارشاد مى ‏فرمايد:
پس از آنكه عمر بن سعد از كربلاء خارج شد گروهى از قبيله بنى اسد كه ساكن قريه غاضريه بودند آمدند و بر بدن امام (عليه السلام) و ساير شهداء نماز خوانده و آن گل‏هاى ورق ورق شده را دفن كردند و امام (عليه السلام) را در همين جا كه قبر منورش مى ‏باشد به خاك سپردند و على بن الحسين عليهما السلام را پائين پاى آن حضرت دفن كردند و براى ديگر شهداء و اصحاب كه در آن حوالى بودند حفره‏اى كندند از جانب پاى آن جناب و همه را با هم در يك جا به خاك سپردند و حضرت عباس بن على عليهما السلام را در آنجا كه شهيد شده بود يعنى در راه غاضريه به خاك سپردند.
و به نوشته كامل بهائى خويشان جناب حر بن يزيد رياحى او را در آنجا كه شهيد شد دفن كردند.
بارى بنى اسد بعد از انجام مراسم تدفين ابدان مطهره بر ساير قبائل عرب فخر مى ‏كردند و به خود مى ‏باليدند كه ما بر امام حسين (عليه السلام) نماز گذارده و او را با اصحابش دفن كرديم.
مرحوم ابن شهر آشوب در مناقب و مسعودى نوشته‏اند كه يك روز پس از شهادت امام (عليه السلام) و اصحاب باوفايش ابدان مطهرشان توسط اهل غاضريه دفن گرديد.

نوشتن دیدگاه