پيامبر اسلام‏ صلی الله علیه واله وسلم در برخى از فرصت‏هاى مناسب، مسئله امامت و جانشينى حضرت على‏ علیه السلام را براى مردم بيان مى‏فرمودند به اثرات و پيامدهاى آن هم اشاره‏اى نموده و به رضايت خداوند، سعادت دنيا و آخرت، قبولى اعمال و عبادات بندگان خدا، رهايى از جاهليت و عذاب دوزخ و امثال آن را به كسانى بشارت مى‏دادند كه به امامت و ولايت اميرمؤمنان‏‏ علیه السلام گردن نهاده و از او و امامان بعد از او (به همان ترتيب كه خود از جانب خدا تعيين نمود) پيروى كنند.
در حقيقت: محور سخن در خطبه گهربار رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم مسأله امامت و ولايت بود؛ ولايت ، استمرار رسالت است، و بدون آن نبوّت، ناكام مى‏ماند، ولذا است كه فرمود: (و اِنْ لَم تَفعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَه) اى پيامبر تمامى زحمات تو يك طرف و اعلام ولايت على‏‏ علیه السلام «در شرائط ويژه» يك طرف، زيرا بدون اعلام آن، زحمات تو بر باد رفته است.
اگر وصىّ خود را كه حامى دين توست معرّفى نكنى منافقينى كه كمين كرده‏اند و منتظر فرصت مى‏باشند، چراغى را كه تو برافروخته‏اى به راحتى خاموش مى‏كنند، و نهال نوپائى را كه تو نشانده‏اى از ريشه مى‏خشكانند، و دوباره مردم را به دوران جاهليّت باز مى‏گردانند وبه ظلمت مى‏كشانند، چنانچه در قرآن درباره حضرت رسول مى‏فرمايد: (أَفَإِينْ مَّات أَوْ قُتِلَ انقَلَبْتُمْ عَلى أَعْقَابِكُمْ)(90) يعنى؛ «اگر بميرد و يا كشته شود شما به دوران قبل برمى‏گرديد»

ضرورت شناخت امام‏
رسول خدا صلی الله علیه واله وسلم فرموده است:
مَن ماتَ ولَم يَعرِفْ اِمامَ زَمانِهِ ماتَ ميتَةَ جاهليّة
هركس بميرد در حاليكه امام زمان خودش را نشناخته باشد مرگِ او، مرگ دوران جاهليّت است.
به عبارتى ديگر همانند مردمان دوران جاهليّت از دنيا رفته و از اسلام بهره‏اى نبرده است، آن دينى كه توحيد ونبوّت ومعاد هم در آن باشد امّا ولايت در آن نباشد دين نيست، گمراهى و ضلالت است، چنانچه در ابتداى دعا در زمان غيبت امام عصر عجل الله تعالی فرجه الشریف چنين آمده است:
«اَللّهمّ عَرِّفْنى حُجَّتَكَ فَاِنّكَ اِنْ لَمْ تُعَرِّفْني حُجَّتَكَ ضَلَلْتُ عَن دينى»
و شناخت امام به اندازه‏اى مهمّ و داراى اهمّيّت است كه مى‏توان گفت: بدون معرفت امام شناخت كامل خداوند ممكن نيست امام‏صادق‏‏ علیه السلام فرموده‏اند: « ...بنا عبداللَّه و لولانا ماعرف اللَّه ...»(91).
و در حقيقت امام‏شناسى پايه و اساس خداشناسى است.
و امام حسين‏‏ علیه السلام سرور خداشناسان عالم به اين مطلب تصريح فرموده‏اند، هنگامى كه از آن حضرت پرسيدند:
اى فرزند رسول خدا، معرفت و شناخت خدا چيست و چگونه است؟
فرمود: معرفت‏خدااين‏است‏كه‏مردم‏هر عصروزمانى‏امام‏وپيشواى خود رابشناسند، آن‏امامى‏كه‏اطاعت‏اوراخداوندبرهمگان‏واجب‏فرموده است(92).
رسول خدا‏ علیه السلام در ضمن حديثى فرموده‏اند: «من عرفنا فقد عرف اللَّه»؛ هر كه ما را شناخت خدا را شناخته است.(93)(94)
__________________________________
90) سوره آل عمران، آيه 144.
91) بحار،ج‏26ص‏246 ح‏14.
92) بحارالانوار: 23/93.
93) بحار، ج‏26 ص‏342 ح‏13».
94) پيام غدير

نوشتن دیدگاه