57 - ابن جوزى نقل مى كند كه گفته اند:
رباب، دختر امرء القيس همسر امام حسین علیه السلام سر مطهر را گرفت و بر دامان خود نهاد و آن را بوسيد و اين شعر را خواند:
واى حسين! هرگز حسين را فراموش نخواهم كرد كه نيزه دشمنان او را هدف قرار داد. او را در كربلا كشته و نهادند. خدا هرگز دو جانب كربلا را سيراب نسازد.[11]
58 - شبلخى از قول هشام بن كلبى مى كند:
رباب از زنان نيك و برتر بود. پس از شهادت حسین علیه السلام از او خواستگارى كردند. گفت: بعد از رسول خدا صلی الله علیه و آله پدر شوهر ديگرى نخواهم گرفت. چون حسین علیه السلام شهيد شد با ابياتى براى او مرثيه گفت كه از جمله آنها چنين است:
آن كه نور روشنى بود، در كربلا كشته افتاده و دفن نشده است.
فرزند پيامبر! خدا جزاى نيكت دهد و از خسارت در ميزان دورت سازد.
برايم پشتوانه و تكيه گاه استوارى بودى و با ما با عاطفه و دين بر خورد مى كردى.
اكنون يتيمان و فقيران و بيچارگان، كه را دارند كه به او پناه برند؟
به خدا هرگز در پى شوهر نخواهم بود تا آنكه زير خاك بروم.[12]
-----------------------------
[11]. تذكره الخواص، ص 233
[12]. نور الابصار، ص 174

نوشتن دیدگاه