سفر اربعین به سمت کربلا، یک سفر فوق‌العاده معنوی است که شهود بسیاری از مراتب عالیِ معنویت را برای انسان میسور می‌کند. اگر می‌خواهید فناء فی‌الله را که عرفا می‌گویند، لمس کنید در میان جمعیت انبوهِ زائرینِ اربعین حضور پیدا کنید، آن وقت خواهید فهمید که در مقابل این عظمت چیزی نیستید؛ آن وقت احساس صحرای محشر را پیدا خواهید کرد، با این تفاوت که در این مسیر، امام حسین(ع) دستِ شما را گرفته است.
مشرق انسان تا وقتی که خودش اربعین به کربلا نرود و تا وقتی در میان خیل عظیم عاشقان حسین(ع) با پای پیاده‌ به سمت کربلا حرکت نکند و آن فضای پرجاذبه و استثنایی را از نزدیک لمس نکند، نمی‌تواند شکوه و عظمت و لذتِ بی‌حد آن را درک نماید و نمی‌تواند حرارتی را که این حرکت در قلب او ایجاد می‌کند، حس نماید. باید پیاده‌روی اربعین را  تجربه کرد.
عَنْ أَبِی عَبْدِ اللَّهِ عليه السلام  قَالَ : مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ الْخَیْرَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ حُبَّ الْحُسَیْنِ (ع) وَ حُبَّ زِیَارَتِهِ وَ مَنْ أَرَادَ اللَّهُ بِهِ السُّوءَ قَذَفَ فِی قَلْبِهِ بُغْضَ الْحُسَیْنِ (ع) وَ بُغْضَ زِیَارَتِهِ.
ترجمه:
امام صادق علیه السّلام، فرمودند:
کسى که خداوند خیر را براى او اراده کرده باشد در قلبش محبّت امام حسین علیه السلام را قرار داده و در دلش محبت زیارت آن جناب را می ‏اندازد
و کسى که خداوند سوء و بدى را برایش بخواهد در قلبش بغض امام حسین علیه السلام قرار داده و در دلش بغض زیارت آن حضرت را می ‏اندازد.

(وسائل الشیعة  ج‏14 ص496)

نوشتن دیدگاه