چنانكه گفته شد، عبدالمطلب، بزرگ و فرمانفرماى بنى هاشم بود.وى ده فرزند داشت، كه كوچكترين و برترين آنان "عبداللَّه" خوانده‏ مى‏شد. در نزديكى مكّه
قبيله‏اى به اسم "بنى زهره"، منشعب از نسل"زهرة بن كلاب بن جرة" زندگى مى‏كرد. در ميان اين قبيله زنى به نام"آمنه" دختر يكى از بزرگان قبيله زهره
به نام "وهب بن عبد مناف" نيزمى‏زيست. چون عبداللَّه، جوانى برومند شد، پدرش "آمنه" را به‏همسرى وى برگزيد، و مراسم ازدواج به بهترين شكل انجام گرفت.