چون پيامبر خدا (صلى اللَّه عليه و آله) وفات كرد و دشمنان امام على و فاطمه (عليه السلام) با يك برنامه ريزى حساب شده ى قبلى توانستند خلافت را از دست امام على (عليه السلام) گرفته و صاحب حق را از حقش محروم كنند، متقابلاً دختر گرامى پيامبر اسلام نيز با تمام توان وارد ميدان سياست شده و با انواع راه ها و شيوه ها، عليه حكومت غاصب قيام كرد.
او در كنار اميرالمؤمنين امام علی علیه السلام به همراه فرزندانش (امام حسن و امام حسين (عليهمالسلام)) تا چهل روز پس از رحلت رسول خدا(ص) به در خانه هاى مهاجرين و انصار مى رفت و آنان را در غصب خلافت، توسط حكومت وقت هشدار مىداد. (1)
حضرت فاطمه (عليه السلام) در مسجد رسول خدا(ص) در ميان مهاجرين و انصار با ابوبكر به مبارزه برخاست و او را كه غاصب فدك بود محكوم كرد و مردم حاضر در مسجد را با سخنان خود به گريه واداشت و جوى فراهم ساخت كه همه دانستند كه دختر پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله و سلم) مظلوم شده است.
زهراى مظلوم چون نتوانست در برابر غاصبان خلافت، كارى به پيش برد و حق بر باد رفته ى خويش را پس بگيرد، روش مبارزاتى خود را به صورت گريه شروع كرد و شب و روز با اشك چشم خود نشان داد كه از حكومت وقت ناراضى است، اگر چه ظاهراً رحلت پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) و فراق پدر، انگيزه اول در اين ناله ها بود. ولى همگان مى دانستند كه دختر پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) آنقدر بى صبر نيست كه در فوت پدر هميشه گريه كند، بلكه گريه او در اثر مصائبى است كه حكومت غاصب براى او فراهم كرده است.
دانشمند اهل سنت در تاريخ هاى خود مى نويسد:حضرت فاطمه (عليه السلام) آن چنان از دو خليفه ى اول و دوم ناراضى و ناراحت بود، كه با آنان قهر كرد و از ستم آن دو رو به سوى قبر پدر كرد و فرمود:
يا ابتاه! يا رسول اللَّه! ماذا لقينا بعدك من ابن الخطاب و ابن ابى قحافه؟ (2)
اى پدر و اى رسول خدا(ص)! ما بعد از تو چه روزگار سياهى از پسر خطاب و پسر ابى قحافه داشته ايم؟!
ابن ابى الحديد (امام معتزلى) پس از تحقيق و بررسى در مورد واكنش حضرت فاطمه (عليه السلام) به ستم هاى وارده از سوى حكومت وقت مينويسد:
والصحيح عندى انها ماتت واجده على ابىبكر و عمر و انها اوصت الا يصليا عليها. (3) نتيجه تحقيقم اين است كه فاطمه (عليهاالسلام) با دل پر درد از ابوبكر و عمر از دنيا رفت و وصيت كرد: آن دو بر جنازه اش نماز نخوانند.
پس ملاحظه مى كنيد كه همهى اين عكس العمل ها، در برابر حركت ستمگرانه ى حكومت وقت به اميرالمؤمنين(ع) و حضرت فاطمه (سلام الله علیها)، يك برنامه ى سياسى و مبارزه ى اجتماعى است كه دختر پيامبر (صلى اللَّه عليه و آله) انجام داده است. و بر همين اساس آن بانوى با فضيلت به اميرالمؤمنين امام علی علیه السلام وصيت كرد كه شبانه او را غسل دهد و شبانه دفن كند و همه كارها را از چشم غاصبان پنهان نمايد و اين وصيت را نوعى مبارزه ى منفى عليه آنان تلقى مىكند.
از اين جهت اميرالمؤمنين(ع) حضرت فاطمه (عليه السلام) را شبانه غسل داد و كفن كرد و شب هنگام با يك برنامه ريزى دقيق جسم او را دور از چشم عامه ى مردم دفن كرد و قبر وى را آشكار نساخت و تا روز قيامت آشكار نخواهد شد و اين خود نشانه ى نارضايتى حضرت فاطمه (عليه السلام) از حكومت وقت را در بر دارد.
در پايان اين فصل نتيجه مى گيريم كه حضرت فاطمه (عليه السلام) در تمام ميدان ها اعم از عبادى، اجتماعى، سياسى، فرهنگى، خانه دارى و... امتحانات خوبى پس داده و همه اش اسوه و نمونه زنان عالم خلقت مى باشد.
منابع :
1ـ عوالم، ج 11، ص 600- شرح ابن ابى الحديد، ج 6، ص 12- 13 و ج 2، ص 47
2ـ الامامة والسياسة، ج 1، ص 12 و 13 و تاريخ طبرى، ج 3، ص 210
3ـ شرح نهج البلاغه، ج 6، ص 50
______________
منبع آل البيت
