ذى حجّه سال دوم : ((ابوسفيان )) در بازگشت از بدر به مكّه ، نذر كرد كه تا با محمّد جنگ نكند و انتقام بدر را نگيرد، با زنان آميزش نكند، پس با 200 سوار از قريش بيرون آمد و راه ((نجديّه )) را در پيش گرفت تا در يك منزلى مدينه فرود آمد، آنگاه به سوى مدينه تاختند و در ناحيه اى به نام ((عريض )) چند خانه را آتش زدند و مردى از انصار را با هم پيمانش در كشتزار كشتند و سپس به مكّه بازگشتند.
رسول خدا با 200 نفر از مهاجر و انصار، ابوسفيان و همراهانش را تا ((قرقرة الكدر)) تعقيب كرد، امّا بر دشمن دست نيافت و پس از پنج روز به مدينه بازگشت و چون ابوسفيان و همراهان در حال گريختن ، به منظور سبكبارى قسمتى از بار و بنه خود را ريخته بودند و از جمله مقدار زيادى ((سويق )) (آرد جو يا گندم ) به دست مسلمانان افتاد، اين غزوه را ((غزوه سويق )) گفتند.(163) (ذى حجّه سال دوم ، 22 ماه بعد از هجرت ).

- پینوشتها -

163-  سيرة النبى ، ج 2/422؛ الطبقات الكبرى ، ج 2/30