حساسيت پيامبر را نسبت به ((وقت )) و گذران عمر و سپرى شدن فرصتها و استفاده شايسته نكردن از آن مى بينيم . پيامبر در ادامه سخنانش با ابوذر، روى اين مساءله تاءكيد فراوان دارد.
سرمايه داشتن و تجارت نكردن ،
فرصت داشتن و زيان بردن ،
زنده بودن و عمر را به بطالت گذراندن ،
كيمياى عمر را ارزان فروختن ،
اينها چيزهايى است كه پيامبر اسلام ، بشدت نسبت به آنها حساسيت نشان مى دهد و در هدفدارى حيات انسان ، براى پرداختن به آن ، جايى خاص قرار داده است . باز بشنويم از زبان آن حضرت :
((.. اى ابوذر!
بر عمر خويش ، بيش از درهم و دينارت حريص باش !...)) (8)
عقل حسابگر، به محاسبه امور مالى ، دخلها و خرجها، موارد مصرف ، سودها و زيانها، به طور جدى مى پردازد، ولى ... آيا عمر و وقت ، ارزش درهم و دينار را هم ندارد؟! آيا به حساب مصرف عمر هم مى پردازيم ؟!
در رابطه با اعمالمان ، آينده اى پرخوف و خطر در پيش ‍ داريم ،
گردنه هايى صعب العبور، ايستگاههايى براى بازرسى و تفتيش دقيق ، توقفگاههايى براى حساب !
پيامبر دلسوز، و تربيت دهنده جانها، اينها را به ابوذر يادآورى مى كند:
((اى ابوذر!...
هر يك از شما منتظر چيست ؟
ثروتى كه طغيان آور است ؟ فقرى كه نسيان آور است ؟ مرضى كه به فساد مى كشد؟ پيرى و كهولتى كه زمين گير مى كند؟ يا... مرگى كه شتابان به سراغ مى آيد؟ يا دجّالى كه بدترين غايب مورد انتظار است ؟ يا فرا رسيدن قيامت را؟
و... ساعت قيامت ، وحشتبارتر و تلختر است !...)) (9)

- پینوشتها -

8-يا أ باذر! كُنْ عَلى عُمْرِكَ أ شَحَّ مِنْكَ عَلى دِرْهَمِكَ وَدِينارِكَ.
9-يا أ باذر! هَلْ يَنْتَظِرُ أ حَدُكم إ لاّ غِنىً مُطْغِيا أ وْ فَقْرا مُنْسِيا أ وْ مَرَضا مُفْسِدا أ وْ هَرَما مُقْعِدااءوْ مَوْتا مُجْهِزا، اءوْ الدَّجّالَ فَإ نَّهُ شَرُّ غايِبٍ يُنْتَظَرُ، اَوِالسّاعَةَ والسّاعَةُ اءدْهى وَأ مَرُّ.