از ابوذر نقل شده كه حضرت محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) فرمود:
من و على بن ابى طالب از يك نور آفريده شده ايم و در جانب راست عرض ‍ تسبيح خدا مى گفتيم دو هزار سال قبل از آنكه خدا آدم را بيافريند.
# چون خداوند آدم (عليه السلام ) را آفريد آن نور را در پشت او جا داد.
# چون آدم (عليه السلام ) در بهشت ساكن شد ما در پشت او بوديم .
# چون نوح (عليه السلام ) در كشتى سوار شد ما در پشت او بوديم .
# چون ابراهيم (عليه السلام ) در آتش انداختند ما در پشت او بوديم .
پيوسته حق تعالى ما را از اصلاب پاكيزه به رحم هاى پاك و مطهر منتقل مى گردانيد تا به سوى عبدالمطلب رسيديم ، پس آن نور به دو نيم كرد و مرا در صلب عبدالله گذاشت و على (عليه السلام ) را در صلب ابوطالب ، به من پيامبرى و بركت داد، به على (عليه السلام ) فصاحت و شجاعت .
براى ما دو نام از نام هاى مقدس خود مشتق نمود، پس خداوند صاحب عرش محمود است و من محمد و خداوند بزرگوار اعلى است و برادرم على است ، پس مرا براى رسالت و پيامبرى ستود و على (عليه السلام ) را براى وصايت و امامت و حكم حق در ميان مردم .(13)

- پینوشتها -

13- علل الشرايع ، 134، جلاء العيون ، ص 36.

نوشتن دیدگاه