بازرگانان قريش طبق معمول هر سال دو بار سفر تجارتى داشتند يكى به يمن در زمستان و ديگرى به شام در تابستان ، ((رحله الشتاء و الصيف )) مقصد در اين سفر بصرى بود كه در آن زمان از شهرهاى بزرگ شام و از مهمترين مراكز تجارى آن زمان به شمار مى رفت .
ابوطالب تصميم گرفته بود كه در سفر سالانه ((بازرگانان قريش )) شركت كند و مشكل برادرزاده خونه را كه آنى او را از خود جدا نمى كرد چنين حل كرد كه او را در مكه بگذارد و عده اى را براى حفاظت او بگمارد، ولى در موقع حركت اشك در چشمان محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) حلقه زد و جدائى سرپرست خود را سخت شمرد، سيماى غمگين رسول خدا (صلى الله عليه و آله و سلم ) طوفانى از احساسات در دل ابوطالب پديد آورد به گونه اى كه ناچار شد تن به مشقت دهد و او را همراه خود ببرد.
مسافرت پيامبر (صلى الله عليه و آله و سلم ) در سن دوازده سالگى از سفرهاى شيرين او به شمار مى رود زيرا در اين سفر از ((مدين و...)) عبور كرد و از مناظر زيباى طبيعى شام ديدن به عمل آورد، هنوز كاروان قريش به مقصد نرسيده بود كه در نقطه اى بنام بصرى جريانى پيش آمد و تا حدى برنامه مسافرت ابوطالب را در دگرگون كرد.
در سرزمين بصرى ساليان درازى راهبى مسيحى بنام ((بحيرا)) در صومعه خود مشغول عبادت بود و مورد احترام مسيحيان آن محدوده بود، كاروانهاى تجارتى در مسير خود در آن نقطه توقف مى كردند و براى تبرك به حضور او مى رسيدند از حسن تصادف بحيرا با كاروان قريش روبرو گرديد چشم او به برادرزاده ابوطالب افتاد توجه او را جلب كرد.
نگاههاى مرموز و عميق او نشانه رازى بود كه در دل او نهفته بود دقايقى خيره خيره به او نگاه كرد يك مرتبه مهر خاموشى را شكست و گفت : اين طفل متعلق به كدام يك از شماهاست ؟ گروهى از جمعيت روبه عموى او كردند و گفتند متعلق به ابوطالب است .
ابوطالب گفت : او بردارزاده من است .
بحيرا گفت : اين طفل آينده درخشانى دارد اين همان پيامبر موعود است كه كتابهاى آسمانى از نبوت جهانى و حكومت گسترده او خبر داده اند، اين همان پيامبرى است كه من نام او و نام پدر او و فاميل او را در كتابها خوانده ام و مى دانم از كجا طلوع مى كند و به چه نحو آئين او را از چشم يهود پنهان سازيد زيرا اگر آنها بفهمند او را مى كشند(30).

- پینوشتها -

30- زندگانى حضرت محمد (صلى الله عليه و آله و سلم ) خاتم النبين ، ج 1، ص 81، فرازهايى از تاريخ پيامبر اسلام ، ص 70، تاريخ طبرى ، ص 33 و 34، سيره ابن هشام ، ج 1، ص 180 و 183، بحارالانوار، ج 15، ص 409.

نوشتن دیدگاه