خـلـقـت کـائـنـات شــد ، بـهـر وجــود فاطمه(سلام الله علیها)
زنـده هـمـه جـهان شد از ، یمن ورود فاطمه(سلام الله علیها)
پـیـش حـریـم حرمـتش ، خیـل ملک کشید صف
از سـر شـوق جـمـلگی ، مـحو سجـود فاطمه(سلام الله علیها)
رونق دین مـصطفی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، هست به چشم اهل دل
هـم ز قـیـام فـاطـمـه(سلام الله علیها) ، هـم ز قـعــود فاطمه(سلام الله علیها)
از پس رحلت نبی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، کس نزده ست در جهان
غـیر امـیـرمـؤمـنان(علیه السّلام) ، گـام به سـوی فاطمه(سلام الله علیها)
هـمـچو خـسی در آتـشش ، قهـر خدا کشد همی
هر که کـند تـجـاوز از، حـق و حـدود فاطمه(سلام الله علیها)
بهر رضای مصطفی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، از ره مهر روز و شب
نام عـلی مـرتـضـی(علیه السّلام) ، گـشـت سـرود فاطمه(سلام الله علیها)
در همه طول زندگی ، بعد مـحـمـّد(صلی الله علیه و آله و سّلم) و عـلـی(علیه السّلام)
با حسنین(علیه السّلام) بود و بس ، گفت و شنود فاطمه(سلام الله علیها)
هـست به دل مـرا کـجا ، غـیر مـحـبـت عـلـی(علیه السّلام)
کـی بـه زبـان مـن بــوَد، غـیـر درود فاطمه(سلام الله علیها)
منبع شعر: کتاب زمزمه های دلجو، ص12.