خـلـقـت کـائـنـات شــد ،  بـهـر وجــود فاطمه(سلام الله علیها)
زنـده هـمـه جـهان شد از ،  یمن ورود فاطمه(سلام الله علیها)

پـیـش حـریـم حرمـتش ،  خیـل ملک کشید صف
از سـر شـوق جـمـلگی ،  مـحو سجـود فاطمه(سلام الله علیها)

رونق دین مـصطفی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، هست به چشم اهل دل
هـم ز قـیـام فـاطـمـه(سلام الله علیها) ، هـم ز قـعــود فاطمه(سلام الله علیها)

از پس رحلت نبی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، کس نزده ست در جهان
غـیر امـیـرمـؤمـنان(علیه السّلام) ، گـام به سـوی فاطمه(سلام الله علیها)

هـمـچو خـسی در آتـشش ،  قهـر خدا کشد همی
هر که کـند تـجـاوز از، حـق و حـدود فاطمه(سلام الله علیها)

بهر رضای مصطفی(صلی الله علیه و آله و سّلم) ، از ره مهر روز و شب
نام عـلی مـرتـضـی(علیه السّلام) ،  گـشـت سـرود فاطمه(سلام الله علیها)

در همه طول زندگی ،  بعد مـحـمـّد(صلی الله علیه و آله و سّلم) و عـلـی(علیه السّلام)
با حسنین(علیه السّلام) بود و بس ،  گفت و شنود فاطمه(سلام الله علیها)

هـست به دل مـرا کـجا ،  غـیر مـحـبـت عـلـی(علیه السّلام)
کـی بـه زبـان مـن بــوَد، غـیـر درود فاطمه(سلام الله علیها)

منبع شعر: کتاب زمزمه های دلجو، ص12.