فاطمه! ای ماه محمد (صلی الله علیه و آله و سلم) نشان
خاک‌نشین حرمت عرشیان
ای نگهت مایه سرمتی‌ام
هستی تو فلسفه هستی‌ام
خنده بزن ای گل احساس من
سوسن من یاسمن و یاس من
خنده بزن تا که بخندد خدا
لب بگشا تا همه گردد فدا
ای تو جگرگوشه ختم رسل
بلبل من، سنبل من، برگ گل
خنده بزن، گل متبسم شود
موسی دل تا متکلم شود
ای صنم پرده‌نشین خدا
عشق علی (علیه السلام)، ماه گزین خدا
چشم بگردان که بگردد فدک
ای به فدایت همه انس و ملک
در نمک خوان خدا فاطمه (سلام الله علیها)
جان جهان، جان خدا فاطمه (سلام الله علیها)
مادر گل‌های بهشتی تویی
غرق شدم، صاحب کشتی تویی
فلسفه عشق تو را از برم
این دل خونین و دو چشم ترم
صورت آفاق اگر نیلی است،
من به گمانم رد آن سیلی است
شاعر: امیر علی مصدق