از نظر مدارك و منابع شيعه چنانچه خواهد آمد، مراحل بعدى اين مسأله ـ يعنى: ريختن به خانه و بردن حضرت اميرالمؤمنين (عليه السلام) با وضع نامطلوب و جسارت آميز و آسيب رساندن به حضرت فاطمه (س) ـ به خوبى اثبات مى شود، و قهراً مرحله اول را نيز دربرخواهد داشت و نيازى به ذكر آنها در اينجا نيست.

* * *
ولى بعضى از مدارك شيعى در احتجاج با اهل سنّت تنها به ذكر مرحله اول كه مورد قبول آنان است اكتفاء كرده اند، و ما براى پرهيز از طولانى شدن مقاله تنها به فهرست اين منابع و ذكر آدرس اكتفاء مى كنيم.
1 ـ كتاب الجمل، از شيخ مفيد، متوفّاى سنه 413، ص 117 .
2 ـ امالى، از شيخ مفيد، مجلس ششم، ص 30.
3 ـ الشافى ، سيد مرتضى ، جلد 4 صفحه 119
4 ـ تقريب المعارف فى الكلام ، شيخ تقى الدين ابى الصلاح حلبى متوفاى 447 صفحه 167 .
5 ـ تلخيص الشافى از شيخ الطائفه ابى جعفر طوسى، متوفّاى 460، ج3، ص76.
6 ـ در المسترشد از محمدبن جرير طبرى امامى ، معاصر شيخ طوسى در صفحه 373 و همچنين صفحه 378 از واقدى اين مطلب نقل شده است.
7 ـ الطرائف فى معرفة مذاهب الطوائف، از على بن جعفربن موسى بن طاووس، ص 66 ( روايت طبرى و ابن عبدربّه و واقدى و ابن جبير و ... را نقل نموده است. )
8 ـ نهج الحق و كشف الصدق، از ابن مطهّر حلّى، متوفّاى سنه 726، ص 270.
9 ـ در نفحات اللاهوت محقق كركى متوفاى 940 صفحه 78 مسأله حاضر كردن آتش براى سوزاندن خانه آمده است.
10 ـ محدّث بزرگ و مؤلف وسائل الشيعه محمّد بن حسن الحرّ العاملى در اثبات الهداة بالنصوص و المعجزات، ج 4، ص 281 ( روايت آمدن عمر و تهديد به احراق را از قول سيّد از طرائف، در تحت شماره هاى 49 و 50 و 51 و 52 نقل نموده و آن را تلّقى به قبول كرده است. )
11 ـ بحارالانوار، از علاّمه مجلسى، ج 43، ص 170.
12 ـ حق اليقين فى معرفة اصول الدين، سيّد عبدالله شبّر متوفّاى 1242 ص187.
13 ـ الفصول المهمّه، از امام سيد شرف الدين الموسوى، ص 42.
14 ـ الغدير، از علامه شيخ عبدالحسين امينى، ج 7، ص 77 تا 86 و ج 3، ص 103 با استناد از مدارك اهل سنّت.
15 ـ زندگانى حضرت فاطمه (س)، از دكتر سيد جعفر شهيدى، ص 109.
16 ـ دائرة المعارف بزرگ اسلامى، ج 5، ص 230 در ترجمه ابوبكر، مقاله آقاى هادى عالم زاده.