امير مؤمنان على (ع) به فاطمه (س) فرمود: ويل و واى از براى تو مباد، بلكه بر دشمنانت باد، اى دختر برگزيده ى خدا، و يادگار نبوّت بر من خشم نكن، من در كار دين سستى نكردم و آنچه برايم مقدور بود كوتاهى ننمودم... آنچه را كه خداوند براى تو در آخرت مقرّر داشته بهتر است از آنچه كه تو را از آن بازداشته اند، به فضل الهى اميدوار باش، و مصائب و رنج ها را در راه خدا به حساب بياور.
فاطمه (س) در برابر نصيحت امير مؤمنان (ع) آرام شد و گفت: خدا مرا كافى است.

نوشتن دیدگاه