حضرت فاطمه عليهاالسلام اگرچه نمونه كامل يك زن مسلمان در تمام اوصاف و كمالات اسلامى بويژه در حجاب و عفاف بود، ولى مسائل سياسى و اجتماعى را نيز در مواقع حساس ناديده نمى گرفت، مخصوصا در ولايت اميرالمومنين و به يغما رفتن فدك، [اين بعدها نيز در بخش سياسى و اجتماعى، به طور مستقل بحث شده است.] با خليفه غاصب وقت و دارو دسته اش به مبارزه پرداخت و در مجامع عمومى به مناظره نشست، ولى در عين حال هرگز از پرده حجاب كامل و عفاف لازم بيرون نرفت. اينك فرازهايى از اظهارات محدثين و مورخين اسلامى را در اين زمينه تقديم مى داريم.
از طريق عايشه و عبداللَّه بن حسن بن حسن در كتابهاى عامه و خاصه نقل شده:
لما بلغ فاطمه عليهاالسلام اجماع ابى بكر على منعها فدك، لاثت خمارها، و اقبلت فى لمه من حفدتها و نسا قومها، تطا فى ذيولها، ماتخرم مشيتها مشيه رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله حتى دخلت على ابى بكر و قد حشد الناس من المهاجرين و الانصار، فضرب بينها و بينهم ريطه بيضا.... [شرح ابن ابى الحديد، ج 16، ص 211 و 249- احتياجات طبرسى، ج 1، ص 131، چاپ نجف.] هنگامى كه به فاطمه عليهاالسلام ثابت شد كه ابوبكر فدك را از او بزور گرفته و تحويل نمى دهد، آن بانوى عزيز، مقنعه و روسريش را بر سر محكم بست و با عده اى از زنان متدين و نزديكان خويش كه او را در ميان گرفته بودند به سوى مسجد رسول اللَّه حركت كرد، در حالى كه با لباسهاى طولانى راه مى رفت- كه حتى روى پاهاى او پوشيده بود و بدنش پيدا نمى شد و چنان راه مى رفت كه گويا پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله در حركت است- وارد مسجد شد. جمعيت مهاجر و انصار آنجا را پر كرده بودند و براى دختر پيامبر صلى اللَّه عليه و آله جايگاهى درست كرده بودند، كه مردها او را نمى ديدند...
اگر اين عبارات را به دقت مورد عنايت قرار دهيم درسهاى زيادى از حجاب و عفاف آن حضرت مى گيريم، و در اينجا متوجه مى شويم كه آن حضرت، حتى در ميدان مبارزه نيز بسيار مقيد به حجاب كامل و حياى اجتماعى و اخلاقى بوده است، زيرا:
1- با پوشيدن مقنعه و احتياط لازم حركت نموده. (لاثت خمارها).
2- در ميان زنان حركت نموده. (فى لمه...).
3- لباسهاى بلند پوشيده بود كه حتى پاهايش پيدا نبود. (تطا ذيولها).
4- در جايگاه مخصوص قرار گرفته و پرده اى بين زنان و مردان حايل بود. (فضرب بينها و بينهم...).
آرى فاطمه عليهاالسلام با اين برنامه ريزى دقيق حتى در ميدان مبارزه، با غاصبين خلافت، (آيه بيست و پنجم سوره ى قصص) [فجائته احداهما تمشى على استحيا.] كه شيوه راه رفتن دختران پيامبران و زنان اسلامى را ترسيم مى كند، تداعى كرد و به پيروانش درسها داد كه در عين اجتماعى بودن، زنان حجاب و عفاف را حفظ كنند.