حضرت ولى عصر- عجل اللَّه تعالى فرجه الشريف- در طول عمرش بيش از ساير ائمه مظلوميت مادر را ياد مى كند و روزى كه ظهور مى كند، به مدينه مى آيد و ناله ها و استغاثه هاى فاطمه عليهاالسلام را متذكر مى گردد و مى گويد: اى مادر! امروز از قاتلانت انتقام مى گيرم و آنان را به سزاى اعمالشان مى رسانم. آنگاه به سراغ قبر قاتلان او آيد و با اذن خدا آن دو را زنده مى كند و سوال كند: به چه جرمى مادرم را مصدوم و مجروح كرديد؟ بچه اش را كشتيد؟ خانه اش را مورد تهاجم قرار داديد؟ سپس با شمشيرى كه در دست دارد آنان را به قتل مى رساند و جسدشان را به آتش مى كشد و خاكسترشان را بر باد مى دهد... [بحارالانوار، ج 52، ص 386.] آرى دل نازنين امام زمان عليه السلام هرگز از ياد غمها و غصه هاى مادر بزرگوارش فاطمه عليهاالسلام آرام نمى گيرد و مصائب او را فراموش نمى كند، زيرا فاطمه عليهاالسلام حجت و اسوه ى ائمه خوانده شده است، و در عمر كوتاهش شديدترين و دردناكترين مصيبتها را پشت سر گذاشته است.
در پايان اين فصل كه پايان كتاب نيز مى باشد، توجه خوانندگان عزيز را به يك حديث شريف از توقيع مبارك آقا امام زمان عليه السلام در مورد مادرش فاطمه جلب مى كنم. و فى ابنه رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله لى اسوه حسنه. [غيبه شيخ طوسى، ص 173، چاپ نجف.] در حالات و رفتار فاطمه عليهاالسلام دختر پيامبر خدا صلى اللَّه عليه و آله، براى من سرمشق خوبى وجود دارد.
اين حديث، فاطمه ى زهرا عليهاالسلام را اسوه و الگو براى امام زمان عليه السلام نقل مى كند و مى رساند كه فاطمه عليهاالسلام نقش رهبرى دارد و ائمه ى اطهار عليهم السلام از او سرمشق مى گيرند. حضرت امام حسن عسكرى عليه السلام نيز با تعبير كلى تر مى فرمايند:
نحن حجه اللَّه على الخلق، و فاطمه حجه علينا. [تفسير اطيب البيان، ج 13، ص 235.] ما براى تمام مخلوقات حجت هستيم و فاطمه عليهاالسلام مادرمان حجت ما مى باشد .
اين حديث نيز ضمن ياد امام حسن عسكرى از مادرش، آن حضرت را پيشواى ائمه ذكر مى كند و بالاخره حضرت امام باقر عليه السلام در يك حديث فوق العاده و عرفانى مى فرمايند: اطاعت فاطمه عليهاالسلام براى تمام مخلوقات عالم از جن و انس و پرندگان و حيوانات، حتى براى انبيا و ملائكه واجب گرديده است.
(لقد كانت عليهاالسلام مفروضه الطاعه على جميع من خلق اللَّه من الجن و الانس و الطير و الوحش و الانبيا و الملائكه) [عوالم، ج 11، ص 190.] اين اطاعت اگرچه تكوينى است نه تشريعى، ولى عظمت فاطمه عليهاالسلام را به ساير مخلوقات جهان حتى انبياى پيشين در بردارد. [در فصل 17 در اين زمينه بحث شده است.] در اينجا به پايان كتاب رسيده و با سپاس به درگاه الهى دست به دعا برداشته و از عظمتش مى خواهيم:
خداوندا! اين اثر ولايى را از نگارنده ى حقير و ناتوان به شايستگى قبول بفرما. پروردگارا: دلهاى ما را به جمال نورانى حضرت مهدى عليه السلام منور بگردان.
بارالها! دين و ناموس و كشور و ملت شيعى و انقلابى ما را از گزند اشرار مصون داشته و استقلال و آزادى بيشتر و توفيق روز افزون عنايت بفرما.
خدايا! به بركت اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام، هر چه از عمر ما مى گذرد بر علم و آگاهى و معرفت دينى و شناخت حقيقى چهارده معصوم را براى ما ارزانى دار.
در خاتمه اين اثر ناقابل را كه از عشق و علاقه ى نگارنده به آستان ولايت و خاندان عصمت و طهارت عليهم السلام حكايت دارد، به محضر مقدس حضرت بقيه اللَّه و مادر بزرگوارش حضرت فاطمه عليهاالسلام تقديم مى دارم.

بتاريخ 14/ 2/ 1374 شمسى برابر چهارم ذى حجه 1415 قمرى حوزه ى علميه قم- على اكبر بابازاده

نوشتن دیدگاه