مسلمانان صدر اسلام كه عمل به سنن پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم را بر خود فرض مى دانستند و به مستحبات، مانند واجبات اهميت مى دادند، اهميت نامگذارى فرزندان را نيك دريافته بودند، بنابراين براى نامگذارى فرزندان خود به اهل بيت عصمت و طهارت عليهم السلام رجوع مى كردند.
امام صادق عليه السلام مى فرمايد: «شخصى خدمت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم رسيد و عرضه داشت: پسرى برايم متولد شده است، بفرماييد نامش را چه بگذارم؟ پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم فرمودند: اسم حمزه را براى فرزندت برگزين، كه حمزه از بهترين اسامى است كه من دوست دارم». [عن ابى عبداللَّه عليه السلام قال: «جاء رجل الى النبى صلى اللَّه عليه و آله و سلم فقال: يا رسول اللَّه صلى اللَّه عليه و آله و سلم ولد لى غلام فماذا اسميه قال: سمه باحب الاسماء الى، حمزه». فروع كافى، ج 6، ص 19، ر 9، كنزالعمال، ج 16 ص 423، ر 45231 با اندكى اختلاف.]
مسلمانان صدر اسلام مقيد بودند براى نامگذارى نوزاد خود، به پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم مراجعه نمايند، تا ايشان نامى براى فرزندشان برگزيند،لذا در روايات از افراد بسيارى نام برده شده است كه خود پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم در كودكى براى آنها، نام انتخاب نموده است.
ابوموسى (راوى) مى گويد: پسرى برايم متولد شد، او را خدمت پيامبر صلى اللَّه عليه و آله و سلم آوردم، ايشان با خرمايى دهان نوزاد را به غذا آشنا كرد و نامش را ابراهيم گذارد. [عن ابى موسى قال: «ولد لى غلام فاتيت به النبى فسماها ابراهيم و حنكه بتمره». صحيح مسلم، ج 6، ص 175.]
نامگذارى «عبداللَّه بن ابى طلحه الانصارى» و «عبداللَّه بن زبير» در هنگام ولادت، به همين شيوه در روايات آمده است. [صحيح مسلم، ص 174 و 175.]

نوشتن دیدگاه