ائمه ى هدى عليهم السلام هرگاه شخصى را كه نام بد و يا كنيه ى زشت برگزيده بود مى ديدند، نام او را تغيير مى دادند و اگر به دليلى نام آنان را تغيير نمى دادند، به آنها تذكر مى دادند كه اين نام و يا كنيه، نام يت كنيه ى خوبى نيست.
زراره گويد از امام باقر عليه السلام شنيدم كه فرمود: «مردى به ملاقات پدرم امام سجاد عليه السلام مى آمد و كنيه اش «ابومره» [ابومره كنيه شيطان است و هر كس اين نام را انتخاب كند خود را در رديف شيطان قرار داده است، لذا ديگران، او را مورد تحقير و اهانت قرار مى دهند. در روايت ذيل ابومره، يعنى ابليس نيز بر مناقب اميرالمومنين عليه السلام اقرار دارد همان چيزهايى كه برخى از مدعيان اسلام، انكار مى كنند. خداوند اصلاحشان كند. عن سلمان الفارسى رحمه اللَّه قال: «مر ابليس لعنه اللَّه بنفر، يتناولون اميرالمومنين عليه السلام فوقف امامهم. فقال القوم: من الذى وقف امامنا. فقال: انا ابومره. فقالوا: يا ابا مره! اما تسمع كلامنا؟ فقال: سواه لكم تسبون مولاكم على بن ابى طالب. قالوا له: من اين علمت انه مولانا. قال: من قول نبيكم صلى اللَّه عليه و آله و سلم من كنت مولاه فعلى مولاه، اللهم وال من والاه و عاد من عاداه». بحارالانوار، ج 63، ص 237، ر 81 از علل الشرايع و مجالس صدوق.] بود. موقع اجازه خواستن براى ورود مى گفت: به امام سجاد عليه السلام عرض كنيد «ابومره» بر در خانه است و درخواست شرفيابى دارد. روزى حضرت سجاد عليه السلام به او فرمود: تو را به خدا، بر در خانه من كه مى آيى خود را «ابومره» معرفى مكن». [عن زراره قال: سمعت اباجعفر عليه السلام يقول: «ان رجلا كان يغشى على بن الحسين عليهاالسلام و كان يكنى ابامره فكان اذااستاذن عليه يقول: ابومره بالباب. فقال له على بن الحسين عليهاالسلام باللَّه اذا جئت الى بابنا فلا تقولن ابومره» فروع كافى، ج 6، ص 21، ر 17.]