به سوی کربلا از شام ویران میهمان آید *** صدای واحسینا از زنان و کودکان آید
نمی دانم چرا یا رب سیه پوش است محمل ها *** گمانم از اسیری زینب بی خانمان آید
برای دیدن قبرت پدر با دیده گریان *** سکینه سر زنان سینه زنان و موکنان آید
رباب خون جگر اشک از فرات دیده می ریزد *** به سوی خوابگاه اصغر شیرین زبان آید
پریشان ام کلثوم برادر مرده، باد زاری *** برای جستجوی دست عباس جوان آید
عزیزان پیمبر خفته چون گل در کنار هم *** پی دیدار گلها بلبل بی آشیان آید
چو اقیانوس آرامی شده دشت بلا اما *** شکسته سر ز طوفان حوداث، قهرمان آید
به آه و ناله گوید "کربلایی" یا حسین بنگر *** به سویت عابدین با زخم زنجیر گران آید
"نادعلی کربلایی"
زیارت اربعین
اربعین، چهلمین روز شهادت امام حسین علیه السلام است كه جان خود و یارانش را فداى دین كرد. ازآنجا كه گرامیداشت خاطره شهید و احیاء اربعین وى، زنده نگهداشتن نام و یاد و راه اوست و زیارت، یكى از راههاى یاد و احیاء خاطره است، زیارت امام حسین«ع» به ویژه در روز بیستم ماه صفر كه اربعین آن حضرت است، فضیلت بسیاردارد.
امام حسن عسكرى«ع» در حدیثى علامتهاى «مؤمن» را پنج چیز شمرده است:پنجاه و یك ركعت نماز در شبانه روز که هفده رکعت آن نمازهای واجب و مابقی نوافل می باشد، زیارت اربعین، انگشتر در دست راست کردن، پیشانى بر خاك نهادن در نماز و«بسم الله الرحمن الرحیم» را در نماز،آشكارا گفتن.(1)
زیارت اربعین كه در این روز مستحب است، در كتب ادعیه آمده است و به اینگونه شروع مىشود: «السلام على ولى الله و حبیبه...» كه این متن،از طریق صفوان جمال از امام صادق«ع» روایت شده است. زیارت دیگر آن است كه جابربنعبدالله انصارى دراین روز خوانده است و متن زیارت به عنوان زیارتنامه آن امام در نیمه ماه رجب نقل شده و با جمله«السلام علیكم یا آل الله...» شروع مىشود.(2) مورخان نوشتهاند كه جابربن عبدالله انصارى، همراه عطیه عوفى موفق شدند كه درهمان اولین اربعین پس ازعاشورا به زیارت امام حسین«ع» نائل آیند. وى كه آن هنگام نابینا شده بود، در فرات غسل كرد و خود را خوشبو ساخت و گامهاى كوچك برداشت تا سر قبر حسین بن على«ع» آمد و با راهنمایى عطیه، دست روى قبر نهاد و بیهوش شد، وقتى به هوش آمد، سه بار گفت: یا حسین! سپس گفت:«حبیب لا یجیب حبیبه...» آنگاه زیارتى خواند و روى به سایر شهدا كرد و آنان را هم زیارت نمود.(3)
زیارت پیاده
آنچه در راه طلب خسته نگردد هرگز
پاى پر آبله و بادیه پیماى من است
غیر ازعشق و محبت، كه پاى زائر را پیاده به مرقد امام حسینعلیه السلام مىكشاند و رنج سفر و خوف و خطر را به جان مىخرد، پیاده روى براى زیارت سید الشهدا، ثواب بسیار دارد و مورد تاكید پیشوایان دین است. امام صادق«ع» فرموده است:«من خرج من منزله یرید زیارة قبرالحسین بن على«ع» ان كان ماشیا كتبت له بكل خطوة حسنة و محا عنه سیئة...»(4) هر كس به قصد زیارت امام حسین«ع»، پیاده از خانهاش خارج شود، خداوند در مقابل هر گام، براى او حسنهاى مىنویسد و گناهى از او مىزداید.
یكى از زائران همیشگى امام حسین«ع» كه هر ماه آن حضرت را زیارت مىكرده، به خاطر پیرى و ناتوانى، یك بار نتوانست برود. نوبت بعد كه پیاده پس از چند روز راهپیمایى به حرم مىرسد و سلام مىدهد و نماز زیارت مىخواند، در خواب،آن حضرت را مىبیند كه به وى مىگوید:چرا به من جفا كردى، تو كه نیكوكار بودى... (5) این شدت عنایت ائمه را به زائر پیاده مىرساند. معاویة بن وهب- از اصحاب امام صادق علیه السلام- مىگوید:
خدمت آن حضرت رسیدم. در مصلاى خود در خانهاش نشسته بود و پس از نماز با خداوند راز و نیاز مىكرد. از جمله- در دعا نسبت به زائران قبرحسین«ع»- مىگفت:
«خدایا زائران قبرحسین را بیامرز، اینان كه در این راه، پول خرج مىكنند، بدنهاى خود را دراین راه در معرض خطر قرار مىدهند... خدایا رحم كن بر چهرههایى كه آفتاب، رنگ آنها را تغییر داده، صورتهایى كه متوجه قبراباعبدالله است، چشمهایى كه در محبت ما اشك مىریزد... خدایا این جانها و بدنها را به تو مىسپارم، تا كنار حوض كوثر به هم برسیم...»(6) این سنت زیارت پیاده، از زمان ائمه بوده و تا كنون نیز ادامه دارد و اجر بیشمارى براى آن نقل شده است. فاضل دربندى مىنویسد: این پیاده بودن، یا به جهت فقیربودن زائراست كه نشان مىدهد این زیارت، برخاسته از شوق و محبت است، یا به جهت آنست كه زائر، خود را در برابر سلطان اقلیم جوانمردى و خورشید سپهر عصمت و شهادت كوچك مىشمارد و در راه او، رنج سفر پیاده را بر خود هموار مىكند و هر دو ارزشمند است.(7) در عراق، از سالها پیش چنین رسم است كه هیئتها، دستهها و كاروانهایى كوچك یا بزرگ، درایام خاصى از بصره، بغداد وعمدتا از نجف، براى زیارت كربلا پیاده حركتمىكنند. به ویژه درایام زیارتى خاص مثل نیمه شعبان، اول رجب، ایام عاشورا و اربعین بیشتر و پرشكوه تر است و اغلب، راه كنار ساحل فرات را انتخاب مىكنند كه از نجف تا كربلا 18 فرسنگ است و چند روز طول مىكشد. دراین كاروانهاى زیارتى پیاده، علماى بزرگ هم شركت مىكردند، همچون میرزاى نایینى، آیة الله كمپانى، سید محسن امین، وبسیارى ازعلماى معاصر. دراین مسیر، دیدار با عشایر و فعالیتهاى تبلیغى هم انجام مىگرفت و شعارهایى هم مطرح مىشد و روضهخوانى برگزار مىگشت.
در ایام حكومت بعثیها، این پیاده رویهاى پر شكوه، آن هم از طریق جاده غیر رسمى كنار فرات، رنگ مبارزه و مخالفت با رژیم عراق هم به خود مىگرفت و یك بار هم در ایام اربعین حسینى در سال 1397 ه.ق به درگیریهاى سخت میان نیروهاى بعثى با انقلابیون شیعه و كاروانهاى زیارتى در طول راه و در حرم اباعبدالله الحسین«ع» انجامید و كشتهها ومجروحان بسیارى داد، (8) و به«اربعین خونین» معروف شد.
در كوىعشق، درد و بلا كم نمىشود
از باغ خلد، برگ و نوا كم نمىشود
تیغ شهادتست دل گرم را علاج
این تشنگى به آب بقاء كم نمىشود
قاصد، تسلى دل عاشق نمىدهد
شوق حرم به قبله نما، كم نمىشود
|
» گالري تصاوير حرم مطهر : امام حسين (ع) / بين الحرمين / حضرت عباس (ع) » گالري تصاوير شهادت : امام حسين (ع) / حضرت عباس (ع) » پخش مستقيم از : حرم مطهر امام حسين (ع) / حرم مطهر حضرت عباس (ع) » کتابخانه صوتي : کامل ترين مجموعه صوتی امام حسین (علیه السلام) » زيارت نامه به صورت فلش : زيارت عاشورا / زيارت اربعين » داستان از : امام حسين (ع) / از زمين کربلا |
 |
_____________________________________________
1- بحارالانوار،ج 98،(بیروت) ص 329/ المزار، شیخ مفید، ص 53.
2- مفاتیح الجنان، زیارت اربعین.
3- منتهى الآمال،ج 1، حوادث اربعین/ نفس المهموم، ص 322/ بحارالانوار،ج 98، ص 328.
4- بحارالانوار،ج 98، ص 28/ المزار، شیخ مفید، ص30.
5- همان، ص 16.
6- همان، صص 52 و 8 .
7- اسرارالشهادة، فاضل دربندى، ص136،(چاپ سنگى).
8- شرح مبسوط ماجرا در كتاب«انتفاضة صفرالاسلامیه»از رعد الموسوى آمده است.
