دوباره روی لاله آتشین شد
همه دشت و دمن خُلد برین شد
ز نو عطر شکوفه از درختان
پراکنده به اطراف زمین شد
نسیمی شد وزان از کوهساران
چنان رنگین کمان، شور آفرین شد
نشسته بر رخ گل، شبنم سرخ
طبیعت دامن دُرّ ثمین شد
صدای بلبلان نغمه‌پرداز
کنار خرمن گل، خوشه‌چین شد
به سیمای افق خورشید زرین
به چشم حلقه مستان، نگین شد
بلورین اشک ابر پاره پاره
سرشک شوق یار نازنین شد
ز فروردین پیام عید نوروز
بهاران را کلامی این چنین شد
ز بیت وحی حق، حرمت شکستند
جسارت بر تمام مسلمین شد
عزای حضرت زهراست نوروز
که خون، قلبِ امیرالمؤمنین شد
اگر چه دلنشین است عید نوروز
عزای فاطمه(س) کی دلنشین شد؟!
صدای «قد قتل» پیچید در عرش
که نالان حضرت روح‌الأمین شد
نه تنها پهلوی زهرا شکستند
دوتا پشت امام متقین شد
گروهی بی‌خبر بستند دیده
که جاری اشک قرآن مبین شد
بگو «عنقا» که معذورم بدارید
سیه، رخساره زهرای دین شد
عباس عنقا