در اينجا به چند نمونه از رواياتى که بيانگر مدّت حکومت حضرت مهدى (عليه السلام) وروزهاى حکومت او ووضع پيروان او واوضاع زمين ومردم آن است، مى پردازيم:
1 - (عبد الکريم جُعفى) (يا خثعمى) مى گويد: به امام صادق (عليه السلام) عرض کردم: (امام قائم (عليه السلام) چند سال حکومت مى کند؟).
فرمود: (هفت سال، وروزها براى آن حضرت، طولانى گردد به طورى که هر سال از سالهاى حکومت او برابر ده سال از سالهاى شماست، بنابراين، آن حضرت هفتاد سال از سالهاى شما، حکومت مى نمايد ودر آستانه قيام آن حضرت در ماه جمادى الاُخرى وده روز از ماه رجب (جمعا چهل روز پى در پى) باران مى بارد که مردم نظير آن را نديده اند وخداوند گوشت بدن مؤمنان را در قبرها بروياند (وآنان را زنده کند) وگويى آنان را هم اکنون مى نگرم که از سمت جهنيه (ناحيه موصل...) مى آيند در حالى که از سر وصورتشان خاک مى ريزد).
2 - (مفضّل بن عمر) مى گويد: شنيدم امام صادق (عليه السلام) فرمود:
(هنگامى که قائم ما قيام کند، سراسر زمين به نور پروردگارش روشن گردد ومردم از نور خورشيد، بى نياز شوند وتاريکى از ميان برود ويک انسان در حکومت آن حضرت به مقدارى عمر مى کند که داراى هزار پسر شود که در ميان آنان هيچ دختر نيست، زمين گنجهاى خود را آشکار کند به طورى که مردم، آن گنجها در را روى زمين بنگرند وانسان به جستجوى فقيرى مى پردازد که به او از مالش احسان کند ويا زکاتش را به او بدهد، کسى پيدا نمى شود که اين اموال را از او بگيرد ومردم بر اثر رزق وروزى فراوانِ خداوند عطا بخش، بى نياز هستند).